(இ - ள்.) பிறை தவழ் கயிலைக்குன்றம் பிரம ரந்திரம் ஆம் -
சந்திரன் தவழும் திருக்கயிலை மலை பிரமரந்திரத் தானம் ஆகும்; வேதம்
அறை தரு மதுரை துவாத சாந்தம் - மறைகள் கூறுகின்ற இம் மதுரைப்பதி
துவாத சாந்தத் தானமாகும், ஈது எந்த முறையினால் அதிகம் என்னில் -
இஃது எந்த வகையினால் மேலாகியதென்றால், முன்னர்த் தோன்றிய
முறையால் என்று - முதலில் உண்டாகிய காரணத்தாலென்று கூறி, அகறை
அறு தவத்தரோடு - அந்தக் குற்றமற்ற தவத்தினையுடைய முனிவரோடு,
கவுரியன் கோயில் புக்கான் - சுந்தர பாண்டியன் திருக்கோயிலுட்
புகுந்தருளினான் எ - று.

     பிரமரந்திரம் - பிரமநாடி; சுழுமுனையின் உச்சியாகிய இடம். ஈது
அதிகமாம் என வேறு தொடராக்கலும் பொருந்தும். (7)

     (இ - ள்.) தன் அருளதனால் நீத்த தன்னையே தேடிப் போந்த -
தனது திருவருளால் தன்னை விடுத்து வந்த சிவபெருமானையே தேடி
வந்தமர்ந்த, மின் அவிர் கயிலை தானோ - ஒளி விளங்கும் திருக்கயிலை
மலைதானோ (அன்றி), விடை உருமாறி இங்ஙன் மன்னியதோ -
இடபவூர்தியானது தனது வடிவம் வேறாகி இம்மன்றமாய் நிலைபெற்றதோ
(அன்றி), திங்கள் மண்டலமோ என்ன - சந்திர மண்டலமோ என்று
கூறுமாறு, பொன் அவிர் விமானம் கீழ்பால் - பொன்னாலாகி விளங்கும்
விமானத்தின் கீழ் பக்கத்தில், வெள்ளியம் பொது உண்டாக -
வெள்ளியம்பலம் ஒன்று தோன்ற எ - று.

     தன் - சிவபெருமான். நீத்த - கயிலையை விடுத்து வந்த. தான் ஏ :
அசைகள். என்ன - என்று ஐயுற, என்று நினைக்க; என்று கூறு : (8)

     (இ - ள்.) பால் கடல் - திருப்பாற் கடலின்கண், மின் பயில்
பரிதிப்புத் தேள் விளங்கி யாங்கு - ஒளி தங்கிய சூரியதேவன்
தோன்றினாற்போல, பின்பு அதன் மிசை மாணிக்கப் பீடிகை தோன்றிற்று -
வெள்ளியம்பலம் தோன்றிய பின் அதன் மேல் மணிப் பீடம் ஒன்று
தோன்றியது; அன்னது அன்பர் தம் உளமே ஆகும் - அஃது அடியார்களின்
உள்ளத் தாமரையே ஆகும்; அல்லது வேதச் சென்னி என்பது ஆம் - அன்றி
மறை முடி என்று சொல்லப்படுவதாகும்; அன்றி - இங்ஙனம் கூறுவதல்லாமல்,
யாது என