(இ - ள்.) மதுமுகத்து அலர்ந்த வெள்தாமரை மகள் சுருதி கூட்ட -
தேன் ஒழுகும் முகத்தொடு மலர்ந்த வெள்ளிய தாமரை மலரில் வசிக்குங்
கலைமகள் சுருதி கூட்டவும், சதுமுகத்து ஒருவன் - நான்கு முகங்களையுடைய
பிரமன், யாழ் தடவி சாமகீதம் பாட - யாழினைத் தடவிச் சாமகீதம் பாடவும்,
விதுமுகத்து அருகு மொய்க்கும் மீன் என - திங்கள் மண்டிலத்தின் அருகிற்
சூழும் உடுக்களைப் போல, ஞான வெள்ளிப் பொதுமுகத்து - ஞானமயமாகிய
வெள்ளியம்பலத்தில், அமரர் தூற்றும் பூமழை எங்கும் போர்ப்ப - தேவர்கள்
பொழியும் மலர்மாரி எங்கும் மூடவும் எ - று.

     கீதம் என விரிக்க. தடவல் - நரம்பினை வருடல். விதுமுகத்து : பொது
முகத்து என்பவற்றில் முகம் ஏழனுருபு, (12)

     (இ - ள்.) பொரும் கடம் நிறத்த - (அலை) மோது கடல் நிறம்
போலும் நிறத்தையுடைய, செந்தீ பொங்கு உளை குறளின் மீது - சிவந்த
தீப்போலும் விளங்கும் புறமயிரையுடைய முயலகன் மேல், பெரு கடல்
வடவை செங்கண் பிதுங்க - பெரிய கடலின் வடவைத் தீப்போல அவன்
சிவந்த கண்கள் பிதுங்கவும், மேல் திரிந்து நோக்கி - மேலே சுழன்று
பார்த்து, முருங்கு அடல் எரியில் சீற - (உலகினை) அழிக்கும்
வலியினையுடைய அவ்வடவைபோற் கோபிக்கவும், முதுகு இற - அவன்
முதுகு முறிய, வலத்தாள் ஊன்றி - வலது திருவடியை ஊன்றி, கருங்கடல்
முளைத்த வெய்யோன் காட்சியில் பொலிந்து நின்று - கரிய கடலின்கண்
தோன்றிய சூரியனது தோற்றம் போல விளங்கி நின்று எ - று.

     நிறத்த என்னும் குறிப்புப் பெயரெச்சம் குறளன் என்பதன் விகுதியைக்
கொண்டு முடியும். குறளன் - குறிய வடிவுடையவன்; முயலகன். மீது
ஊன்றியென்க. முருக்கு என்பது மெலிந்து நின்றது. (13)

     (இ - ள்.) கொய்யும் செங்கமலப் போது குவிந்தென - கொய்தற்குரிய
செந்தாமரை மலர் குவிந்தாற் போல, எடுத்து - தூக்கி கூத்துச் செய்யும்