புண்டரிகத் தாளும் - திருக்கூத் தியற்றுகின்ற திருவடித் தாமரையும், திசை
கடந்துள ஈரைந்து கையும் - திக்குகளைக் கடந்த பத்துத் திருக்கைகளும்,
திண் படையும் - (அவற்றிலுள்ள) வலிய படைகளும், தெய்வ மகளிர் -
தெய்வப் பெண்களின், மங்கல நாண் காத்த - மங்கல நாணைக் காத்தருளிய,
மை உண்ட மிடறும் - கருநிறம் பொருந்திய திருமிடறும், வார் சங்கம் குழை
நுழைந்த காதும் - நீண்ட சங்க குண்டலம் பூண்ட திருச்செவியும் எ - று.

     எடுத்து - குஞ்சித்து. அயன்மால் உள்ளிட்ட தேவர்கள் பொன்றாமற்
காத்த வென்பார் 'தெய்வ மகளிர் மங்கல நாண் காத்த' என்றார்;

என்னும் கந்தபுராணச் செய்யுள் இங்கே நோக்கற்பாலது. காத்த மிடறென
மிடற்றின்மேலேற்றிக் கூறினார்; முன்பும் இங்ஙனம் வந்தமையோர்க. (14)

     (இ - ள்.) அம் செக்கர் சடையும் - அழகிய சிவந்த சடையும், தேசு
ஆர் வெள் திருநீறும் - ஒளி நிறைந்த வெள்ளிய திருநீறும், தெய்வ
முக்கணும் - தெய்வங்களாகிய மூன்று கண்களும், உரகக் கச்சும் - அரவக்
கச்சையும், முள்எயிறு இமைக்கும் மார்பும் - முள் போன்ற பன்றிக் கொம்பு
விளங்கும் திருமார்பும், மைக்கருங்கயல் கண் நங்கை - மை எழுதிய கரிய
கயல்போலுங் கண்களையுடைய உமையம்மையார், வல்லியின் ஒதுங்கி நிற்கும்
பக்கமும் - கொடி போன்று ஒதுங்கி நிற்கும் பக்கமும், அவள் மேல் வைத்த
பார்வையும் நகையும் - அவ்வம்மை மேல் வைத்த நோக்கமும் புன்னகையும்,
தோன்ற - தோன்றவும் எ - று.

     செக்கர் - செவ்வானம் போலும் என்றுமாம். ஆதித்தன் திங்கள் அங்கி
யென்னும் தெய்வங்கள் கண்களாதலின் 'தெய்வமுக்கணும்' என்றார். இவ்விரு
செய்யுளிலும் எண்ணி வந்த தாள் முதலியவற்றைத் தோன்ற என்பதனோடு
முடிக்க. (15)

     (இ - ள்.) கங்கை ஆறு அலம்பும் ஓசை - கங்கையாறு ஒலிக்கும்
ஒலியும், கடுக்கை வண்டு இரங்கும் ஓசை - கொன்றை மாலையிலுள்ள