பன்மை யெதிர்கால வினை முற்று; சொல் பகுதி, தும் விகுதி. ஆல் : அசை.
தளர்ந்து, புதைந்து என்னும் சினை வினையாய செய்தெனெச்சங்கள் நடந்தான்
என்னும் முதல் வினையைக் கொண்டு முடிந்தன. (11)

     (இ - ள்.) படைக்கண் ஏவலர் - வாட்படைபோலுங் கண்களையுடைய
ஏவல் மகளிர், இறைமகள் பணியினால் - தங்கள் இறைவியின் ஏவலால், பசி
நோய் தொடுத்தவன் தனை - பசிநோயாற் பீடிக்கப்பட்ட குண்டோதரனை,
கொண்டு போய்ச் சொன்றி முன் விடுத்தார் - அழைத்துக் கொண்டு போய்ச்
சோற்றின் முன் விட்டார்கள்; அடுத்து இருந்ததே கண்டனர் - (அங்ஙனம்
விட்டவர்கள்) அவன் போய் அச் சோற்றை அடுத்து இருந்ததையே கண்டனர்; அன்னம் மாமலையை எடுத்து அயின்றதும் - அன்னமாகிய பெரிய மலையை
எடுத்து உண்டதையும், அங்கு இருந்த அடிசிலும் காணார் - அங்கிருந்த
அன்னத்தையும் கண்டிலர் எ - று.

     படையென்பதை முதனிலைத் தொழிற் பெயராகக் கொண்டு படைத்தற்
றொழிலினின்ற ஏவலர் என்றுரைப்பாருமுளர்; வரும் பாட்டிலும் மகளிரையே
கூறுதலின் அவ்வுரை பொருந்தாதென்க. சொன்றி : திசைச் சொல். அன்னம்
ஆம் மலையெனப் பிரித்தலுமாம். எடுத்தயின்றதுங் காணார் என்றது உண்ட
விரைவினைக் குறிப்பிட்டவாறு. (12)

     (இ - ள்.) சிலம்பும் நூபுரம் சிறு அடிச் சேடியர் சில்லோர் - ஒலிக்கும்
சிலம்பினையணிந்த சிறிய அடியையுடைய பணிப் பெண்டிர் சிலர், அலம்பு
வால் வளைக்கை நெரித்து அதிசயம் அடைந்தார் - ஒலிக்கும் வெள்ளிய
வளையணிந்த கையை நெரித்து வியப்புற்றார்; புலம்பு மேகலையார் சிலர் -
ஒலிக்கும் மேகலையணிந்த சிலர், பொருக்கென வெருண்டார் -
பொருக்கென்று பயந்தார்; கலம் பெய் பூண் முலையார் சிலர் - அணிகலம்
அணிந்த கொங்கைகளையுடைய சிலர், கண் புதைத்து இரிந்தார் - கண்களை
மூடிக் கொண்டு ஓடினார் எ - று.

     கை நெரித்தலும் கண் புதைத்தலும் அச்சத்தால் நிகழ்வன; அச்சம்
மகளிர்க்கு இயல்பாய குணங்களிலொன்றாதலும் நோக்குக. பொருக்கென,
விரைவுக் குறிப்பு. பூண் கலம் எனக் கூட்டுக. (13)

     (பா - ம்.) * கண்புதைத்திருந்தார்.