(இ - ள்.) வண்டு ஓதை மாறா மலர் வேணியின் வந்த - வண்டுகளின்
ஒலி நீங்காத (கொன்றை) மலரையணிந்த சடையினின்றும் வந்த, நீத்தம் -
வெள்ளத்தை, ஓதம் நஞ்சு உண்டருள் கண்ணுதல் மூர்த்தி கண்டு - கடலிற்
றோன்றிய நஞ்சினை உண்டருளிய நெற்றிக் கண்ணனாகிய இறைவன் நோக்கி,
பேழ் வாய் விண்டு ஓ என் விடாய் தணியாது என வெம்பி வீழ்ந்த
குண்டோதரனை - பெரிய வாயைத் திறந்து ஐயகோ என் நீர் வேட்கை
தணிந்திலது என்று வெதும்பி வீழ்ந்த குண்டோதரனை, அக் குடிஞை ஞாங்கர் விடுத்தான் - அந் நதியின் பக்கலிற் செல்ல விடுத்தான் எ - று.

     யாவரும் உண்ணாத அரு நஞ்சுண்டும் வானோரைப் புரந்த
பேரருளாளன் இப்பூதத்தின் துயரையொழித்தல் ஒருதலையென்பார்,
'நஞ்சுண்டருள் கண்ணுதன் மூர்த்தி' என்றார். ஓகாரம் அரற்றின் கண்
வந்தது. (23)

     (இ - ள்.) அடுத்தான் நதியின் இடைபுக்கு இருந்து - அடுத்து
நதியின்கண் போயிருந்தும், ஆற்றலோடும் குறுங்கை இரண்டும் எடுத்தான்
- வலிமையோடும் தனது குறிய இரண்டு கைகளையும் எடுத்து, கரை ஏற
நீட்டி தடுத்தான் - கரையிற் செல்ல நீட்டி (நீரைத்) தடுத்து, வாய் அங்காந்து
- வாயைத் திறந்து, விடாயும் கடல் உண்ணும் மழையும் நாண - நீர்
வேட்கையும் கடல் குறை படப் பருகும் முகிலும் நாணுமாறு, மலை போல்
நிமிர் தண்புனல் மடுத்தான் - மலைபோல உயர்ந்த குளிர்ந்த புனலைப்
பருகினான் எ - று.

     தன்வலி குன்றினமையில் விடாயும், தன்னினும் மிகுதியாகப்
பருகினமையின் மழையும் நாணின என்றார். அடுத்தான், எடுத்தான்,
தடுத்தான் என்னும் முற்றுக்கள் எச்சமாயின. (24)

     (இ - ள்.) தீர்த்தன் சடை நின்று இழி தீர்த்தம் அருந்தி - இறைவன்
சடையினின்றும் இறங்கிய அந்நீரைப் பருகி, வாக்குக் கூர்த்து - வாக்கு
மிகுத்து, இன்பு கொண்டு - மகிழ்ந்து, குழகன் திருமுன்னர் எய்தி -