இச்செய்யுளின் கருத்தை,

என்னும் சிவஞானசித்தித் திருவித்தத்தா னறிக. பொச்சம் - பொய். நித்தல்
- நிச்சல் என மரீஇயது. (31)

     (இ - ள்.) மறை முதல் அடியார் தம்மை - வேத முதல்வனாகிய
சிவபிரானுடைய அடியார்களை, நறுநெய் வெள்ளம் நிறைபடு - நறிய
மணமுள்ள நெய்ப்பெருக்கு நிறைந்த, செம்பொன் வண்ணப் புழுக்க லான் -
சிவந்த பொன்போலும் நிறத்தினையுடைய பருப்புச் சோற் றோடு, நிமிர்ந்த
சோறு - உயர்ந்த வேறுவகை அன்னத்தை, நறைபடு கனிதேன் பெய்த
பாலொடு - தேன்பொருந்திய கனியோடும் தேனளாவிள பாலோடும், குறைவு
அற - குறைவின்றி (நிறைய), உண்டு - அருந்தி, வேண்டும் பொருள்களும்
கொண்மின் என்ன - வேண்டிய பிறபொருள்களும் கொள்ளுங்கள் என்று,
வழிமறித்து அருந்துவார்கள் - வழியை மறித்து அழைத்துவந்து
உண்பிப்பார்கள் எ - று.

     செம்பொன் வண்ணப்புழுக்கல் - பருப்புச்சோறு; இதனைத் ‘தீம்
பாலடிசிலமிர்தஞ் செம்பொன் வண்ணப்புழுக்கல்’ என்னும் சிந்தாமணிச்
செய்யுளுரையாலாறிக. புழுக்கலான் - புழுக்கலோடு. நிமிர்ந்த சோறு -
பாலடிசில், அக்காரடலை, புளிச்சோறு முதலியன. வேண்டும் பொருள்கள் -
ஆடை முதலியன. வழிமறித்தல் - வற்புறுத்தல். ஒடு, எண்ணுப் பொருளில்
வந்த இடைச்சொல். ‘கற்வைகளைந்து’ என்னுஞ் செய்யுள்முதல்
இச்செய்யுள்காறும் அந்நாட்டினர் என்னும் எழுவாய் வருவித்து முடிக்க. (32)

     (இ - ள்.) அந்தப் பெருந்தமிழ்நாடு ஆம் கன்னி - அச்சிறப்பு
வாய்ந்த பெரிய தமிழ் நாடாகிய கன்னியானவள், தன் இடை ஊர்கள்
என்னும் - தன்னிடத்துள்ள ஊர்களாகிய, அவயவம் தாங்கச்செய்த -
உறுப்புக்கள் தாங்குமாறு செய்த, கலனே - அணிகலன்களே, கோயில் மடம்
அறப்புறம் நீர்ச்சாலை இன்அமுது அருத்துசாலை என - திருக்கோயில்
திருமடம் அறச்சாலை தண்ணீர்ப்பந்தர் இனிய அமுதைஉண்பிக்கும்
அன்னசாலை என்றிவைகளாக, உரு திரிந்தது - வடிவம் வேறு பட்டன
வென்று கூறுவதன்றி, பின் எவன் உரைப்பது - வேறு யாது சொல்லக்
கிடப்பது எ - று.