தோன்றவும், அருள் கனிந்தனையாள் - அருள் பழுத்தாலொத்த பிராட்டியார்,
நாவிற்கு இன் சுவை ஆர்வம் பொங்க - நாவினுக்கு இனிய சுவையின்
கண்விருப்பம் ஓங்கவும் எ - று.

     கருமணிபோலும் முலைக்கண்ணைக் கருமணியென்றார். நீலமணிச்
சிகரத்தையுடைய பொன் மலைபோலும் என இல்பொருளுவமை யாக்கிச்
சூசுகத்தையுடைய என வருவித்துரைத்தலுமாம். பொன், கனம் என்பன ஒரு
பொருளன; கனவரை - பெரிய மலை யென்னலுமாம். மாய்ந்த - மறைந்த
மருங்குலும் சுமந்து தோன்ற வென இயைத்தலுமாம். கனிந்தாலனையாள்
என்பது கனிந்தனையாள் என்றாயிற்று.

என்னும் சிந்தாமணியின் கருத்து இதனுடன் ஒத்து நோக்கற் பாலது. (8)

     (இ - ள்.) என்னவும் - எத்துணையும், எளியவேனும் - எளிமை
யுடைய பொருள்களாயினும், அரியன என்ன வேட்டாள் - அவற்றை
அரியனவாகக் கருதி விரும்பினார்; அன்னவும் - அங்ஙனம் விரும்பும்
பொருளையும், போகபூமி அரும் பெறல் உணவும் நல்கி - போக பூமியிலுள்ள
பெறுதற்கரிய உணவுகளையும் கொடுத்தும், பன்னகர் அமுதும் -
நாகருலகத்திலுள்ள அமிழ்தினையும், திங்கள் படு சுவை அமுதும் - சந்திர
மண்டலத்துண்டாகும் சுவை மிக்க அமிழ்தினையும், ஆசை புதைபட -
விருப்பம் நீங்க, கணங்கள் நல்க - சிவகணங்கள் கொடுக்கவும் எ - று.

     எனையவும் என்பது என்னவும் என்று திரிந்தது. வயாவுற்ற மகளிர்
எளிய பொருள்களையும் அரியனபோல் விரும்புதல் இயல்பு. போகபூமி -
உத்தர குரு முதலியன. பன்னக ருலகத்தைப் பன்னகர் என்றார். நாகருலகம்
போகத்திற் சிறந்த தென்பதனை,

என்னும் சிலப்பதிகார அடிகளின் உரைநோக்கியுணர்க. பாரதத்திலும்
நாகருலகத் தமிழ்து கூறப்பட்டுளது. பெறலரும் என்பது முன் பின்னாகத்
தொக்கது. மேற் செய்யுளிலுள்ள ஆக, தோன்ற, பொங்க என்னுஞ்
செயவெனெச்சங்கள் வேட்டாள் என்பதனைக் கொண்டு முடியும். (9)

     (பா - ம்.) * வேட்டால்.