கூட்டுக கிழ்த்துவிடுமென வம்பு அஞ்சு மென்க. ஐந்து அஞ்சு எனப்
போலியாயிற்று. வெவ்வேறம்புகளை விடுத்தா னென்பார் ‘மாறி மாறி’
என்றார்; மகளிர் மேலும் மைந்தர்மேலும் மாறி விடுத்தான் என்னலுமாம்.
ஆடல் செய்தல் - போர் புரிதல். (24)

     (இ - ள்.) முது ஊர் இன்னணம் களிப்ப - பழமையாகிய மதுரைப்
பதி இவ்வாறு மகிழ, இந்து ஆதிரை நல் நாளில் - திருவா திரையோடு கூடிய
திங்கட்கிழமையாகிய நல்ல நாளில், பொன்னவன் கேந்திரித்த புனித
லக்கினத்தில் போந்த - வியாழ கேந்திரித்த தூய லக்கினத்தில் அவதரித்த,
தென்னவர் பெருமான் சேய்க்கு - செழீயர் பெருமானாகிய சுந்தர
பாண்டியரின் திருக் குமாரருக்கு, சாதகச்செய்தி ஆதி - சாதகன்ம
முதலியவற்றை, மன்னவர்க்கு இயன்ற வேதமரபினால் வயங்க ஆற்றி -
அரசர்களுக்குப் பொருந்திய வேத நெறியினால் விளங்கச்செய்து எ - று.

     ‘இந்து வாதிரை நன்னாளிற் பொன்னவன் கேந்திரித்த புனித லக்கினம்’
முன்னரே பெறப்படினும், ஈண்டுச் சாதகச் செய்தி ஆற்றி யென்பதற்கேற்ப
அநுவதித்தார். ஆதி வேதமென இயைத்தலுமாம். (25)

     (இ - ள்.) கரிய வெள்திரை நீர்ச் செல்வன் - பெரிய வெள்ளிய
அலைகளையுடைய கடற் செல்வனாகிய வருணனும், கல் இறகு அரிந்த
வென்றித் தெரியலன் - மலையின் சிறைகளை அறுத்த வெற்றிமாலையைத்
தரித்த இந்திரனும், உலகம் தாங்கு தெய்வத வரைக்கோன் - உலகினைத்
தாங்குகின்ற தெய்வத்தன்மை பொருந்திய மேருவென்னும் மலையரசனும்,
ஆதி தரியலர் - முதலிய பகைவர்கள், வீரம் சிந்த தருக்கு அழிந்து அச்சம்
தோற்றற்கு உரிய காரணத்தால் - தன்னைக் கண்ட பொழுதே (தங்கள்)
வீரங்கெடச் செருக்கழிந்து அச்சந் தோன்றச் செய்தற்குரிய காரணத்தினால்,
நாமம் உக்கிர வருமன் என்பார் - பெயர் உக்கிர வருமன் என்றார்கள் எ-று.

     கருமை - பெருமை; கரிய செல்வன் என இயைத்தலுமாம். அரிந்த
வென்னும் பெயரெச்சம் தெரியலன் என்பதன் விகுதியைக் கொண்டது.
மலைகள் உலகினைத் தாங்குதலைப் பூதரம் என்னும் பெயரானுமறிக.
அழிந்து என்னும் வினையெச்சம் தோன்றுதலாகிய தன் வினை கொண்டு