முடியும்; அழய வெனத் திரித்தலுமாம். மேல் ‘இந்திரன் மேருப்புத்தேள்
புனலிறைக் கிடத்தோ ளாட’ என்றதன் உரையை நோக்குக. வருமன் ஆகும்
என விரிக்க. (26)

     (இ - ள்.) நால் ஆகும் மதியில் சந்தி மிதிப்பது நடாத்தி - நான் காந்
திங்களில் சந்தி மிதித்தலாகிய சடங்கினை முடித்து, ஆறாம் பால் ஆகும்
மதியில் - ஆறாம் பகுதியாகிய திங்களில், அன்ன மங்கலம் பயிற்றி - சோறு
ஊட்டலாகிய விழாவை நடாத்தி, ஆண்டின் மேல் ஆகும் மதியில் - ஓர்
ஆண்டின் மேலாகிய திங்களில், கேசவினை முடித்து - மயிர் வினையை
முடித்து, ஐந்தாம் ஆண்டில் ஐந்தாவது ஆண்டில், நூல் ஆறு தெரிந்து பூண
நூல் கடி முடித்து - மறை நெறி யுணர்ந்து (அவ்வழியே) பூண நூல் விழாவை
முடித்து, பின்னர் - பின்பு எ - று.

     ஆண்டின் மேலாகு மதி - பதின் மூன்றாந் திங்கள். சந்தி மிதித்தல்,
அன்ன மங்கலம், கேச வினை, பூண நூங்ற கடி இவற்றை முறையே
பிரவேசம், அன்னப்பிரசனம், சௌளம், உபநயனம் என வடமொழியிற்
கூறுவர். (27)

     (இ - ள்.) பதம் நிரை பாழி சாகை ஆரணம் பணைத்த - பத
வொழுங்கும் பாழியும் சாகையும் ஆரணமும் நிரம்பிய, வேதம் முதல்
நிரைகலையும் - மறைகள் முதலாக வரிசைப்பட்ட கலைகளையும், வென்றி
மூரிவில் கலையும் - வெற்றியைத் தரும் வலிய வீற்றொழிலுக்குரிய
கலையையும், வாளும் - வாட்பயிற்சியையம், மதம் நிரை ஒழுகும் மையல்மா
ஏற்றம் - தொடர்ந்து மதநீர் ஒழுகும் மயக்கத்தையுடைய யானையின்
ஏற்றத்தையும், நிரைவையம் ஏற்றம் - வரிசைப்பட்ட தேரின் ஏற்றத்தையும்,
விதம் நிரை பாய்மா ஏற்றம் - பலவகைப் பட்ட வரிசையாகிய குதிரையின்
ஏற்றத்தையும், மற்றும் - பிறவற்றையும், வியாழப் புத்தேள் உணர்த்தினான் -
வியாழ பகவான் உணர்த்தினான் எ - று.

     பாழி - பதங்களை உச்சரிக்கும் முறையாகிய கனமும் சடையும். சாகை
- கிளை. ஆரணம் - வேதத்தின் பகுதியாகிய பிராம்மணத்தின் ஒரு பகுதி;
இச் சொல் ஆரண்யகம் என்பதன் திரிபென்றும், இப் பகுதி வனத்திற்
சொல்லப் பட்டமையால் இப்பெயர் பெற்றதென்றும் கூறுப. பணைத்த - மிக்க.
விற் கலை - வில் வேதம். வாள் ஏனைய படைகட்கும் உபலக்கணம். ஏற்ற
மெனபதனை மையன்மா, வையம் என்பவற்றோடும் ஒட்டுக. (28)

     (பா - ம்.) *பூணனூல்.