என்றார் ஆசிரியர் தொல்காப்பியனார். சேந்த, சிவந்த என்பதன் மரூஉ.
வலிக்குத் திட்பமும், ஓசைக்குக் கம்பீரமும் ஆழமாமென்க. (41)

     (இ - ள்.) எல்லை இல் மூர்த்தி - (அளவைகளால்) அளந்தறியப்
படாத இறைவனாகிய, அல் அணி மிடற்றான் - (நஞ்சினால்) இருள் போன்ற
அழகிய திருமிடற்றையுடைய சிவபெருமான், மைந்தன் இலக்கண
நிறைவினோடு - புதல்வனுடைய நிறைந்த இலக்கணத்துடன், நல்லவாம்
குணனும் நோக்கி - நல்லனவாகிய குணங்களையும் ஆராய்ந்தறிந்து, பொது
அற ஞாலம் காக்க வல்லவனாகி - பிறர்க்குப் பொதுவின்றாக உலகத்தைப்
புரப்பதற்கு வன்மையுடையவனாகி, வாழ் நாள் நனிபெற வல்லன் என்னா -
வாழ்நாளை மிகப் பெறவும் வல்லனாவன் என்று கருதி, பின்னும் - மேலும்,
மனத்தினால் அளந்து சூழும் - மனத்தினால் அளவிட்டு ஆலோசிக்கின்றார்
எ - று.

     எல்லையில் மூர்த்தி - வரம்புபடாத வியாகபவுருவினன் என்னலுமாம்.
பெறவும் என எச்சவும்மை விரிக்க. அல்லினை அணிந்த என்றுமாம்;
அணியென்பதனை உவமவுருபாக்கலு மொன்று. (42)

     (இ - ள்.) இத்தகு பண்பு சான்ற நீர்மையால் - இந்தத் தகுதியான
குணங்கள் நிறைந்த இயல்பினால், இசைமை - புகழும், நீதி - நீதியும்,
வித்தகம் - சதுரப்பாடும், நல்ல உள்ளம் உடைமை - நன்மணமுடைமையும்,
மெய்வீறு தெய்வபத்திமை - மெய்மை மிக்க பரசிவ பத்தியும், உலகுக்கு
எல்லாம் மகிழ்ச்சிசெய் பண்பு - உலக முழுதுக்கும் மகிழ்ச்சி விளைக்கும்
தன்மையும், சாந்த சித்தம் - அசைவிலாத சிந்தையும், எவ்வுயிர்க்கும் அன்பு
செய்கை - எல்லா வுயிர்கள்மேலும் அருள் செய்தலும், நல் ஈகை - நல்ல
வண்மையும், கல்வி - கல்வியும் எ - று.

     நீர்மை, இசைமை, பத்திமை யென்பவற்றில் மை பகுதிப் பொருள்
விகுதி. மெய் வீறு தெய்வபததிமை - மெய்ம்மையும் பெருமையும்
தெய்வபத்தியும் என்றுரைத்தலுமாம். சாந்த சித்தம் - திரை யற்ற நீர்போல்
அமைந்த சிந்தை. அருளும் அன்பும் வேற்றுமை யின்றியும் வழங்கும். (43)