(இ - ள்.) துள்ளு சேல் விழி நுளைச்சியர் - துள்ளுகின்ற கெண்டை
மீன்போலுங கண்களையுடைய நெய்தனிலப் பெண்களால், சுற வொடும்
அருந்த - சுறா மீனோடும் உண்ணுதற் பொருட்டு, கள்ளு கொழும் சுவைக்
கன்னல் - கள்ளையும் கொழுவிய இனிய கரும்பையும், மாறவும் - வாங்குதற்
பொருட்டும், கூனலங்காய் தினை கிழங்கு தேன் - புளியங்காய் தினை
கிழங்கு தேன் இவைகளை, மாறவும் - வாங்குதற் பொருட்டும், அவரை
கொள்ளு எள்ளு மாறவும் - அவரை கொள் எள் இவைகளை வாங்குதற்
பொருட்டும், இடைக்கு இடை முத்தம் அளப்பன - அளவுக்கு அளவு
முத்துக்கள் அளக்கப் பெறுவன எ - று.

     கள், கன்னல் மருதத்திற்கும்; கூனலங்காய், தினை, கிழங்கு, தேன்
குறிஞ்சிக்கும்; அவரை, எள், கொள் முல்லைக்கு முரியன. கள்ளு, கொள்ளு,
எள்ளு என்பவற்றில் உகரமும், கூனலங்காய் என்பதில் அம்மும் சாரியை.
மாறல் - ஒரு பண்டங் கொடுத்து மற்றொரு பண்டம் வாங்கல்; பண்ட
மாற்று என்னும் வழக்குங் காண்க; ஈண்டு வாங்க என்னுந் துணையாய்
நின்றது. நெய்தலோடு மருதத்தற்கும் முலலைக்கும், குறிஞ்சிக்கும் மயக்கங்
கூறியவாறு. சொல்லானும் மயக்கங் காட்டுவார் போன்று இச்செய்யுளில்
சொற்களை முறை பிறழ வைத்திருப்பதும் ஓர் வியப்பு. (42)

     (இ - ள்.) அவம் மிகும் - கேடு மிகுந்த, புலப்பகை கடந்து -
புலனாகிய பகையை வென்று, உயிர்க்கு எலாம் - உயிர்கள் அனைத்திற்கும்,
அன்பு ஆம் நவம் மிகும் குடை நிழற்றி - அருளாகிய புதுமை மிக்க
குடையால் நிழலைச் செய்து, மெய்ச் செய்ய கோல் நடாத்தி -
வாய்மையாகிய செங்கோலை நடத்தி, சிவம் மிகும் - சிவப்பேறு மிகுதற்குக்
காரணமாயுள்ள, பரஞான மெய்த் திருவொடும் பொலிந்து - சிவஞானமாகிய
அழியாச் செல்வத்துடன் விளங்கி, தவம் இருந்து அரசு ஆள்வது -
தவமானது வீற்றிருந்து ஆட்சி புரிவதற் கிடமாயுள்ளது, தண் தமிழ்ப்
பொதியம் - குளிர்ந்த செந்தமிழை யுடைய பொதியின் மலை எ - று.

     புலம் - ஊறு முதலியன; மெய் முதலிய பொறிகளுமாம். தவத்திற்
கேற்ப அன்பு என்பதற்கு அருளெனப் பொருள் கூறப்பட்டது. சிவம் -
மங்கலமுமாம். புலனடக்கல், அருள், வாய்மை, ஞானம் என்பன தவத்திற்குச்
சிறந்தன வாதல் குறிப்பிட்டவாறு. தவராச யோகிகளா யுள்ளார்கட்கு
இருப்பிடமாதல் பற்றித், தவமே அரசாளுதற்கிடனாயுள்ளது என்றார்.
தமிழை வளர்த்த ஆசிரியர் அகத்தியனார்க்கு என்றும் உறைவிடமாகலின்
தண்டமிழ்ப் பொதியம் என்றார். (43)