(இ - ள்.) பொன் தத்தும் அருவிக் குன்றில் - பொன்னை (வாரிக்
கொண்டு) தாவும் அருவிகளையுடைய அம்மலையின்கண், புட்கலா வருத்தம்
ஆதி - புட்கலா வருத்தம் முதலிய, மின் தத்தும் மேகம் நான்கும் வீழந்தன
மேயக்கண்டு - மின் வீசும் முகில்கள் நான்கும் வீழ்ந்து மேய்வதைப் பார்த்து,
குன்றத்தின் நெடிய திண் தோள் கொற்றவன் - மலையினும் பெரிய
திண்ணிய தோளையுடைய உக்கிரவழுதி, அவற்றைப்பற்றி - அவற்றைப்
பிடித்து, கன்ற - வருந்துமாறு, திண்களிறு போல - யானைகளைப் போல,
கடுந்தளை சிக்க யாத்தான் - கடிய விலங்கால் அகப்படப் பிணித்து எ - று.

     மேகம் நான்கு - புட்கலா வருத்தம், சங்காரித்தம், துரோணம், காளமுகி
என்பன; இவை முறையே பொன், பூ, மண், கல் என்பவற்றைப் பொழிவன.
தளை - இருப்புத் தொடர். சிக்க - இறுக என்றுமாம். வீழ்ந்தன, யாத்தான்
என்பன முற்றெச்சங்கள். (41)

     (இ - ள்.) வேட்டத்தில் பட்ட செங்கண் வேழம் போல் -
வேட்டையில் அகப்பட்ட சிவந்த கண்களையுடைய யானையைக் கொண்டு
போதல் போல, கொண்டு போகிக் கோட்டத்தில் இட்டான் - கொண்டு
சென்று சிறைக்கோட்டத்தி லிட்டனன்; அதனை - அச் செய்தியை, குன்று
இறகு அரிந்த வென்றி - மலைகளின் சிறைகளை அறுத்த வெற்றியையுடைய,
நாட்டத்துப் படிவத்து அண்ட நாடன் கேட்டு - கண்கள் பொருந்திய
உடலையுடைய வான நாடனாகிய இந்திரன் கேட்டு, காட்டத்துக் கனல் போல்
சீறி - விறகிற் பற்றிய தீப் போல வெகுண்டு, கடுஞ்சமர் குறித்துச் செல்வான்
- கடிய போரைக் குறித்துச் செல்வானாயினான் எ - று.

     ஆக : அசை; இட்டானாக என எச்சமுமாம்.

திருமுருகாற்றுப்படையில்

எனவும், சிலப்பதிகாரத்தில்

எனவும் கூறப்பட்டுள்ளமை காண்க. மற்று : அசை, முகிலைச் சிறையிட்ட
தென்பது ஆராய்ச்சிக் குரியது. (42)