காய்
சினம் - சுடு சினம்; மிக்க சினம். கூசினன் - நாணினனாய் :
முற்றெச்சம். வீரனென்றது இகழ்ச்சிக் குறிப்பு; முன்பு வீரனானவன் என்றுமாம்.
இந்திரன் முடியைத் தகர்த்த இச்செய்தி;
"வச்சிரத் தடக்கை
யமரர் கோமான்
உச்சிப் பொன்முடி யொளிவளை யுடைத்தகை" |
என்று சிலப்பதிகாரத்திற்
கூறப்பட்டுளது. (53)
இந்திரண் டனைய கூர்ம்பல் லிருள்வரை நெஞ்சு போழ்ந்த
மைந்தனில் வலிய காளை வரைந்தெறி நேமி சென்னி
சிந்திடா தாகி யம்பொன் மணிமுடி சிதறச் சோம
சுந்தர நாதன் பூசைத் தொழிற்பய னளித்த தென்னா. |
(இ
- ள்.) இரண்டு இந்து அனைய கூர்ம்பல் - இரண்டு பிறைமதி
போன்ற கூரிய பற்களையுடைய, இருள் வரை நெஞ்சுபோழ்ந்த -
மயக்கத்தைச் செய்யும் மலை வடிவாயுள்ள கிரவுஞ்சனது நெஞ்சைப் பிளந்த,
மைந்தனின் வலிய காளை - முருகக் கடவுள் போலும் வலியுடைய
உக்கிரவழுதி, வரைந்து எறி நேமி - கையிற்கொண்டு எறிந்த
திகிரிப்படையானது, சென்னி சிந்திடாதாகி - தலையைச் சேதிக்காமல்,
அம்பொன் மணி முடி சிதற - அழகிய பொன்னாலாகிய மணிகள் பதித்த
முடியையே சிதறுமாறு, சோமசுந்தர நாதன் பூசைத்தொழில் பயன் அளித்தது
என்னா - சோமசுந்தரக் கடவுளின் பூசைப்பயன் காத்தது என்று எ - று.
அசுரனாகிய
வரை யென்பார் கூர்ம்பல் இருள் வரை என்றார்
எனலுமாம். கூர்ம்பல், மெல்ரெழுத்து மிக்கது;
"ஆரும் வெதிரும்
சாரும் பீரும்
மெல்லெழுத்து மிகுதல் மெய்பெறத் தோன்றும்" |
(தொல்)
என்பதன் இலேசாற் கொள்க. பூசையாகிய நல்வினையின் பயன்.
(54)
போரினுக் காற்றா தோடிப் பொன்னகர் புகுந்த வென்றித்
தாரினுக் கிசைந்த கூர்வேற் சதமகன் பின்பு நின்னாட்*
டூரினுக் கெல்லா மாரி யுதவுவே னிகள நீக்கிக்
காரினைத் தருக வென்னாக் கவுரியற் கோலை விட்டான். |
(இ
- ள்.) போரினுக்கு ஆற்றாது ஓடி - போருக்கு ஆற்றாது புறங்
கொடுத்தோடி, பொன் நகர் புகுந்த - பொன்னுலகிற் புகுந்த, வென்றித்
தாரினுக்கு இசைந்த - வெற்றி மாலைக்கு அமைந்த, கூர்வேல் சதமகன் -
கூரிய குலிசப் படையை யுடைய இந்திரன், பின்பு - பின், நின்நாட்டு
ஊரினுக்கு எல்லாம் மாரி உதவுவேன் - நினது நாட்டிலுள்ள ஊர் முழுதுக்கும்
மழைவளந் தருவேன்; நிகளம் நீக்கிக் காரினைத் தருக என்னா -
விலங்கினின்றும் நீக்கி முகில்களைத் தருவாயாக என்று, கவுரியற்கு ஓலை
விட்டான் - உக்கிரவழுதிக்குத் திருமுகம் அனுப்பினான் எ - று.
(பா
- ம்.) * தன்னாட்.
|