(இ - ள்.) இடுக்கண் வந்து உயிர்க்கும் ஊற்றம் எய்தினும் - துன்ப
முண்டாகி உயிருக்கும் இடையூறு வந்தாலும், வாய்மை காத்து -
மெய்ம்மையைப் பாதுகாத்து, வடுக்களைந்து ஒழுகும் - குற்றத்தையகற்றி
ஒழுகும், நாலாம் மரபினான் உரையை - நான்காங் குலத்தினனாகிய அவன்
கூறிய மொழியை, ஆத்தன் எடுத்து உரை மறைபோல் சூழ்ந்து - இறைவன்
(உயிர்களின் பொருட்டு) எடுத்துக் கூறிய மறை மொழிபோல் மதித்து, சிறைக்
களத்து இட்ட யாப்பு விடுத்தனன் - சிறைச்சாலையின்கண் இட்டிருந்த
தளையினை நீக்கினான்; மேகம் எல்லாம் பகடுபோல மீண்டன - முகில்கள்
நான்கும் யானைகள் போல மீண்டு சென்றன எ - று.

     இடுக்கண் - வறுமை முதலிய துன்பம்; உயிர்க்கும் : உம்மை எச்சமும்
சிறப்புமாம். ஊற்றம் - ஊறு. வாய்மை காத்தலை ‘வழுக்கறு வாய்மை
மாண்பும்’ என மேலே உரைத்ததனுள்ளுங் காண்க. வேத மொழிபோற்
பொய்யாதெனக் கருதி, களவேள்வி நாட்டில் ஏழூர்களையுடைய ஒருவன்
‘நாம் முன்’ என்று கூறிப் புணை நின்றான் என நம்பி திருவிளையாடல்
கூறும். (58)

     (இ - ள்.) தேவர்கோன் ஏவலாலே - தேவேந்திரன் கட்டளை யாலே,
திங்கள் மும்மாரி பெய்து - மாதம் மூன்று மழை பெய்துவர, வாவியும்
குளனும் யாறும் மடுக்களும் மடுத்து - வாவிகளும் குளங்களும் ஆறுகளும்
மடுக்களும் நிறைதலால், கள்வாய் காவி சூழ் வயலும் செய்யும் - தேன்
ஒழுகும் வாயினையுடைய குவளைகள் வயல்களிலும் செய்களிலுமுள்ள,
செந்நெலும் கன்னல் காடும் - செந்நெற் காடுகளாலும் கரும்பின்
காடுகளாலும், பூவிரி பொழிலும் காவும் - மலர் விரிந்த பூஞ்சோலைகளாலும்
இளமரக்காக்களாலும். கன்னிநாடு பொலிந்தது - கன்னி நாடு பொலிவு
பெற்று விளங்கியது எ - று.

     பெய்ய வென்பது பெய்து என்றும், மடுத்தலால் என்பது மடுத்து
என்றும் திரிந்து நின்றன. செந்நெலும் கன்னற்காடும் உடையவயல் களாலும்
செய்களாலு என்று கருத்துக் கொள்க. செய் - படுகர் போலும். (59)

     ஆகச் செய்யுள் - 1100.