(இ - ள்.) தண்டக நாடு தள்ளி - தொண்டை நாட்டைக் கழித்து,
தெலுங்க நாடு அகன்று - தெலுங்க நாட்டினீங்கி, சாய் தாள் கண்டகம்
கைதை வேலிக் கருநடம் கடந்து - வளைந்த அடியையும் முள்ளையு முடைய
தாழையை வேலியாகவுடைய கருநட நாட்டைக் கடந்து, காடும் தொண்டகம்
துவைக்கும் குன்றும் நதிகளும் துறந்து - காடும் தொண்டகப்பறைஒலிக்கும்
மலையும் ஆறுகளுமாகிய இவற்றை நீத்து, கண்வாய் வண்டு அகம்
மலர்க்காவேலி - தேன் பொருந்தியவண்டுகளைத் தம்மிடத்திலுற்ற மலர்கள்
நிறைந்த சோலைகளை வேலியாகவுடைய, மாளவதேச நண்ணி - மாளவ
தேயத்தைச் சேர்ந்து எ - று.

     தொண்டகம் - குறிஞ்சி நிலப்பறை. கள்வாய் மலர் என்க. (17)

     (இ - ள்.) அங்கு நின்று எழுந்து - அந்நாட்டினின்றும் புறப்பட்டு,
தீவாய் அருஞ்சுரம் நெறிப்பட்டு ஏகி - தீவாய்ந்த செல்லுதற்கரியபாலை
நிலத்தின் வழிப்பட்டுச் சென்று, மங்குல் நின்று அதிரும் செம்பொன் மாடம்
நீள்விராடம் நண்ணி - முகில் நின்று முழங்கும் சிவந்த பொன்னாலாகிய
மாடங்கள் நெருங்கிய விராட நாட்டை யடைந்து, கொங்கு நின்று அவிழும்
கானம் குன்று ஒரீஇ - மகரந்தம் பொருந்தி மலரும் மலர்கள் நிறைந்த
முல்லை நிலத்தையும் குறிஞ்சி நிலத்தையும் நீங்கி, வளை பாயத் தெங்கு
நின்று இளநீர்சிந்தும் - வாளை மீன் பாய்தலினால் தென்னைமரத்தினின்றும்
இளநீர் சிந்தா நின்ற, மத்திய தேயத்து எய்தி - மத்திய தேசத்தை யடைந்து
எ - று.

     கொங்கு நின்றவிழும் என்றமையால் மலர்கொள்க. தெங்கினின்று
எனற்பாலது சாரியையின்றி நின்றது; தெங்கு சிந்தும் என்னலுமாம்;
இருக்கருத்து,

என நைடதத்தில் வந்துளது. (18)

     (இ - ள்.) அந்நெடு நாடு நீங்கி - அந்த நெடிய நாட்டினைக் கடந்து,
ஆடல் ஏறு உயர்த்ததோன்றல் - வெற்றியையுடைய இடபக்கொடியை
உயர்த்திய சிவபெருமானது, பொன் நெடுஞ் சடையில் தாழ்ந்து - பொன்
போன்ற நீண்ட சடையினின்றும் இழிந்து, புனிதம் ஆம் தீர்த்தம் -
தூய்மையாகிய கங்கையை யுடைய, காசி நல் நெடு நகரம் எய்தி - நல்ல
நெடிய காசிப்பதியை அடைந்து, நளிர் புனல் கங்கை நீந்தி - குளிர்ந்த