அடைந்து, அது பின்னாக ஓவி - அம் மலை பின்னாக ஒழித்து,
அப்புறத்துத் தோன்றும் அரி வருடத்தை உற்று - அந்தப் புறத்திற்
காணப்படும் அரி வருட கண்டத்தை அடைந்து எ - று.

     இமயமும் பொன்மலை யெனப்படும். ஓவி - கிழித்தெனப் பிறவினைப்
பொருட்டாய் நின்றது. (21)

     (இ - ள்.) உற்றது கழிந்து - அடைந்த அவ்வரி வருட கண்டத்தைக்
கடந்து, அப்பால் போய் நிடத வெற்பு ஒழிந்து - அப்புறஞ் சென்று நிடத
மலையினீங்கி, சம்புப் பொன் தரு கனிகால் யாறு போகு நாவல் மரத்தின் -
பொன்போலும் கனிகள் சிந்தும் சாறாகிய ஆறு செல்லா நின்ற, இளாவிருத
கண்டத்து - இளாவிருத கண்டத்தை, மலய வெள்பன் - பொதியின் மலையை
யுடையவனாகிய உக்கிர பாண்டியன், உற்றனன் - அடைந்து, மூன்று ஊர்
ஒருங்கு அடும்ஞான்று - திரிபுரங்களையும் ஒரு சேர அழிக்குங் காலத்தில்,
கூனி - வளைந்து, வெற்றி வெஞ் சிலையாய் நின்ற வெற்பினைக் கண்டான்
- வெற்றியை யுடைய வெவ்விய வில்லாக நின்ற மேருமலையைக் கண்டான்
எ - று.

     உற்றது : வினையாலணையும் பெயர். சம்புத்தருப் பொற்கனி என
மாறுக. மேல் பதினாறாஞ் செய்யுளிலுள்ள தென்னன் என்பதனோடு மலய
வெற்பன் என்பதனையும் கூட்டி, வெற்பினைக் கண்டான் என முடிக்க;
அச்செய்யுள் முதலாகக் கூறப்பட்ட வினையெச்சங்கள் இம்முற்று
வினைகொண்டு முடியும். இங்கே கூறப்பட்ட கண்டங்கள் முதலியவற்றைக்
கந்தபுராணத்து அண்ட கோசப்படலம் முதலியவற்றானும் அறிக. (22)

     (இ - ள்.) வெம்படை மறவர் சேனை வெள்ளம் நீத்து ஏகி - கொடிய
படையை யேந்திய வீரர்களை யுடைய சேனை வெள்ளத்தை நீக்கித் (தனியே)
சென்று, தென் பால் சம்புவின் கனியின் சாறு - தென் புறத்தில் நின்ற நாவற்
கனியின் சாறானது, வலம்படத் தழுவி ஓடும் அம்பொன் நீர் ஆறும் -
வலமாகத் தழுவி ஓடாநின்ற அழகிய பொன் மயமாகிய நீர் நிறைந்த
ஆற்றையும், ஆற்றின் அருகுபொன் மயமாய் நிற்கும் - அந் நதியின்
அருகில் பொன்மயமாய் நிற்கும், பைம்புனம் கானும் நோக்கி - பசிய
கொல்லைகளையுங் காட்டையும் பார்த்து, வளைந்து - சூழ்ந்து, தென்பால்
வந்து எய்தா - அந்நாவல் மரம் நின்ற தென்பக்கத்தை வந்தடைந்து எ - று.

     (பா - ம்.) * கான நோக்கி.