தன் தானையோடும் - திரும்பித் தன் சேனையோடும், தென் திசை நோக்கி
- தெற்குத்திசையை நோக்கி, மான் தடம்தேர் பாகன்செலுத்த ஊர்ந்து -
குதிரை பூண்ட பெரிய தேரினைப் பாகன் செலுத்தாநிற்க ஏறிச்சென்று, பொன்
திகழ் வரையும் போக பூமியும் பிறவும் நீத்து - விளங்கும் பொன் மலையாகிய
மேருவையும் போக பூமியையும் மற்றுள்ள நாடுகளையும் துறந்து, நன்றி கொள்
மனிதர் வைப்பில் நண்ணுவான் - நன்மையைக் கொண்ட மக்கள் வசிக்கும்
நாட்டின்கண் வருவானாயினன்; நணுகும் எல்லை - அங்ஙனம் வரும்
பொழுது எ - று.

     மின் - ஒளியுமாம். (34)

     (இ - ள்.) மாத்திமர் விராட மன்னர் மாளவர் தெலுங்க தேயப்
பார்த்திபர் பிறரும் - மத்திம நாட்டு மன்னரும் விராடநாட்டு மன்னரும்
மாளவநாட்டு மன்னரும் தெலுங்க நாட்டு மன்னரும் ஏனை மன்னர்களும்,
தத்தம் பதிதொறும் - தம் தம் நகரங்கள் தோறும், வரவு நோக்கி - (தனது)
வருகையை எதிர்நோக்கி, தேர்திகழ் அனிகத் தோடும் சென்று எதிர் முகமன்
செய்ய - தேருடன் விளங்கும் சேனைகளோடும் கென்று எதிர்கொண்டு
உபசாரஞ் செய்ய (அதனையேற்று), தார் திருமார்பன் - மாலை யணிந்த
அழகிய மார்பினையுடைய உக்கிர குமாரன் தண் தமிழ் கன்னி நாடு
சார்ந்தான் - தண்ணிய தமிழ் (வழங்கும்) பாண்டி நாட்டை அடைந்தான்
எ-று.

     மாத்திமர் முதலியவற்றில் எண்ணும்மை விரிக்க. எதிர் - எதிர்
கொண்டென்க. கன்னித் தமிழ் - அழியாத தமிழ், இளமை மாறாத தமிழ்
எனத் தமிழுக்கு அடையாக்கலுமாம். (35)

     (இ - ள்.) கன்னிப் பொன் எயில் சூழ் செம் பொன் கடி நகர்க்கு
அணியனாகி - அழியாத பொன்னாலாகிய மதில்சூழ்ந்த செம்பொன் நிறைந்த
காவலையுரடய மதுரைப் பதிக்கு அணிமையனாகி, பொன்னிற் செய்து
இழைத்த நீள் கோபுரத்தினைக் கண்டு தாழ உன்னி - பொன்னாற் செய்து
இழிந்து - தேரினின்றும் இறங்கி, எட்டோடு ஐந்து உறுப்பினால் பணிந்து
எழுந்து, நெற்றி செஞ்சுடர் வன்னி கண் மன்னவன் மதுரை சார்ந்தான் -
நெற்றியில் செவ்வொளி பொருந்திய அழற்கண்ணை யுடைய சோமசுந்தரக்
கடவுளின் மதுரையை அடைந்தான் எ - று.     

(பா - ம்.) * முகமன் செப்பத்.