என்பது திருவெழுகூற்றிருக்கை; சிவஞானபோத முதற் சூத்திரமும்,

என்று கூறிற்று. பராபரம்; பரஞசுடர் என்னும் இருதொகைகள் ஒருதொடராய்த
தொக்கன. முண்டகத்தினுள்ளிருந்து வெளிப்பட்டமை கருதி ‘வண்டுபோல்’
என்றார். உண்டு அளித்த வெனக் கூட்டுக. (3)

     (இ - ள்.) பிரணவம் உதித்தது - பிரணவந் தோன்றியது; அதனிடை
வேதம் பிறந்தன - அதனிடத்து மறைகள் தோன்றின; நைமி சாரணியத்து
அருள் நிறை முனிவர் கண்ணுவர் கருக்கர் ஆதியோர் - நைமிசாரணியத்தில்
உள்ள கருணை நிறைந்த முனிவராகிய கண்ணுவர் கருக்கர் முதலியோர்,
அதிகரித்து - பயின்று, அவற்றின் பொருள் நிலை தெரியாது -
அம்மறைகளின் உட்கிடையாகிய பொருளை உணராமல், உள்ளமும் முகமும்
புலர்ந்தனர் இருப்ப - மனமும் முகமும் வாடி யிருக்க, அப்போதத்து -
அப்பொழுது, இருள் மலவலி வென்றவன் - ஆணவ மலத்தின் சத்தியை
வென்றவனாகிய, அரபத்தன் என்று ஒரு வேதியன் வந்தான் - அரபத்தன்
என்னும் பெயரினையுடைய ஒருமுனிவன் வந்தான் எ - று.

     அதிகரித்து - கற்று என்னும் பொருட்டு. புலர்ந்தனர் என்பது வினை
யெச்சமும், வென்றவன் என்பது பெயரெச்சமும் ஆயின. அப்போதத்து,
அத்து : சாரியை. ஆதியோ ரோதலுற்று என்று பாடங் கொண்டாரு முளர்.
(4)