பாம்புகள் கான்ற ஒளி வீசும் மணிகளைத் தந்தருளினாரோ, யாது என
மதிக்கற்பாலேம் - யாதென்று கருதும் பகுதியையுடையேம் எ - று.

     சுந்தரவிடங்க ரென்பது உண்மையாயின் அவர் இவை செயற்பால
ரென்பார், 'விடங்கரானால்' என்றார். ஈந்தார் என்பதனை முன்னுங் கூட்டி
ஆக்கி யீந்தாரோ என்க. மணியோ ஈந்தார் என்பதில் ஒகாரம் பிரித்துக்
கூட்டப்பட்டது. சங்கை கூர்ந்து இங்ஙனங் கூறியென்க. (89)

     (இ - ள்.) இந்திரக் கடவுள் நாட்டும் இம்மணி அரிய என்னா -
இந்திரனது உலகத்திலும் இம் மணிகள் கிடைத்தற்கரியன என்று வியந்து,
மந்திரக் கிழவர் - சூழ்ச்சிக்குரிய அமைச்சர், மயனினும் மாண்ட கேள்வித்
தந்திரக் கனகக் கொல்லர்க்கு உவப்பன ததும்ப வீசி - மயனைக் காட்டிலும்
மாட்சிமையுடைய சிற்ப நூலில் வல்ல பொற்கொல்லருக்கு அவர்
உவப்பானவாய பல வரிசைகளை நிறைய அளித்து, நல்கி - (அம்மணிகளைக்)
கொடுத்து, செந்திரு மார்பினாற்குத் திருமணி மகுடம் செய்தார் - சிவந்த
திருமகள் தங்கும் மார்பினையுடைய அரச குமாரனுக்குத் தெய்வத் தன்மை
பொருந்திய மணிகளழுத்திய முடியினைச் செய்வித்தனர் எ - று.

     இந்திரனாகிய கடவுள் என இருபெயரொட்டு; இந்திரனது கடவுள் நாடு
எனக் கொண்டு உயர்திணைப் பெயர் விகாரமாயிற்று எனலுமாம். சாத்திரரும்
மந்திரரும் அரிய வென்னா வியந்தார் என முடித்து, அவருள் மந்திரர்
மகுடஞ் செய்தார் என்க. தந்திரக் கேள்வி என மாறுக. செய்தார் :
பிறவினைப் பொருட்டு. (90)

     (இ - ள்.) மங்கல மரபால் - மங்கல முறைமையால், மாலை மணி
முடிசூட்டி - மாலையையணிந்த மணிமகுடத்தை அணிவித்து, செங்கண் ஏறு
உயர்த்த நாய்கர் செப்பிய முறையால் - சிவந்த கண்ணையுடைய இடபத்தைக்
கொடியாக உயர்த்திய வணிகர் கூறிய முறைப்படி, வேத புங்கவர் நாமம்
இசைப்ப - மறைகளையுணர்ந்த அந்தணர் அபிடேக பாண்டியனென்று பெயர்
கூற, வேந்தன் - அவ்வரசன், வீதி வலம் செய்து - வீதியை வலம் வந்து,
புனிதன் பாத பங்கயம் இறைஞ்சி - தூயனாகிய சோமசுந்தரக் கடவுளின்
திருவடித் தாமரைகளை வணங்கி, பல்மணிக் கோயில் எய்தா - பல
மணிகளழுத்திய அரண்மனையிற் சென்று எ - று.