(இ - ள்.) நறியநெய் ஆதி - நறுமணங் கமழும் நெய் முதலாக, நறும்
ஆரக் குழம்பு ஈறா ஆட்டி - நறிய சந்தனக் குழம்பு இறுதியாக உள்ள
இவற்றால் அபிடேகித்து, வெறிய கர்ப்புர நீர் ஆட்டி - மிக்க
மணத்தினையுடைய கர்ப்புர நீரினால் ஆட்டி, அற்புத வெள்ளம் பொங்க -
அன்பின் பெருக்கு மேன்மேலெழ, இறைவனை வியந்து நோக்கி ஏத்துவான்
- சோமசுந்தரக் கடவுளை வியப்புடன் தரிசித்துத் துதிப்பவன், எறிநீர்
வையைத் துறைவ - அலைவீசும் வையையாற்றின் நீர்த் துறையையுடைய
பெருமானே, நீ என் கர்ப்பூர சுந்தரனோ என்றான் - நீ அடியேனுடைய
கர்ப்பூர சுந்தரனோ என்று துதித்தான் எ - று.

     ஆதியாக ஈறாக உள்ளவற்றால் என விரிக்க. வெறிய - மணமுடைய :
குறிப்புப் பெயரெச்சம். சிறப்பு நோக்கிக் கர்ப்புரத்தைப் பிரித்துக் கூறினார்.
அற்புதம் - ஈண்டு அன்பு; இன்பமுமாம்; இறைவனது அழகாகிய வெள்ளம்
பெருக என்னலுமாம். அன்புரிமையால் 'என்' என்றான். ஓகாரம் வியப்பின்
கண் வந்தது. (3)

     (இ - ள்.) பூசனை புரியும் எல்லை - இங்ஙனம் பூசை செய்யும்
பொழுது, வருடம் தோறும் பூசித்து வருவான் - ஆண்டுகள் தோறும்
(சித்திரைத் திங்களின் சித்திரை நாளில்) பூசித்து வருபவனாகிய, பொன்
நகர்க்கு இறைமை பூண்ட வாசவன் - பொன்னுலகத்திற்குத் தலைமை பூண்ட
இந்திரனானவன், அன்ன காசு அறு மனத்தான் பூசை கழிவுறும் அளவும்
தாழ்த்து - அந்தக் குற்றமற்ற உள்ளத்தினையுடைய பாண்டியனது பூசை
முடியும் வரை தாமதித்து (முடிந்தபின்), தேசு அமை சிறப்பு ஆர் பூசை
செய்து - விளக்கமமைந்த சிறப்புமிக்க பூசையைச் செய்து முடித்து, தன் நாடு
புக்கான் - தனது நாட்டிற்குச் சென்றான் எ - று.

     வருவான் : வினையாலணையும் பெயர். வருவானாகிய வாசவன் எனக்
கூட்டுக. அமை பூசை ஆர் பூசையெனப் பெயரெச்ச முதனிலைகளைத் தனித்
தனி கூடுக. (4)

     (இ - ள்.) அன்று - அப்பொழுது, நீர்க்கடவுள் - வருணதேவன்,
வேள்வி நாயகன் அவையத்து எய்தி நின்றவன் - வேள்வித் தலைவனாகிய
இந்திரனது அவையின்கட் சென்று நின்று, தன் நோய் தீரும் செவ்வியின்
நிகழ்ச்சி தோன்ற - தனது நோயானது நீங்கும் பருவத்தின் நிகழ்ச்சி கைகூட,
குன்றவன் சிறகர் ஈர்ந்த கொற்றவன் முகத்தை நோக்கி - மலைகளின் வலிய
சிறைகளையறுத்த இந்திரன் முகத்தை நோக்கி, இன்று நீ சிறிது தேம்பி