என்னும் திருக்குறளும், "தோற்றக் கேடுகளின்மையின் நித்தமாய் -
நோன்மையாற் றன்னையொன்றுங் கலத்தலின்மையின் தூய்தாய்த்தான்
எல்லாவற்றையுங் கலந்து நிற்கின்ற முதற்பொருள் விகார மின்றி
எஞ்ஞான்றும் ஒரு தன்மைத்தாதல்பற்றி, அதனைச் ‘செம்பொருள்’ என்றார்"
என்னும் பரிமேலழக ருரையும் நோக்குக. செங்கை - செவ்விய கையுமாம்.
தானமாவது தக்கார்க்கு வேண்டும் பொருளை நீருடனளிப்பது. கோட்டு
யானை, பரும யானை எனத் தனித்தனி முடிக்க. மாறு - பகைமை;
பகைமையுடையாரை உணர்த்திற்று. (36)

     (இ - ள்.) பரிய மாமணி - பருத்த பெருமை பொருந்திய மணிகளை,
பத்தியில் - வரிசையாக, பதித்து - பதித்து. இருள் படலம் பொரிய - இருட்
கூட்டம் சிதறும்படி, வில் இட - ஒளிவிடுமாறு, குயிற்றிய - செய்த, பொன்
அரமியமும் - பொன்னாலாகிய நிலா முற்றங்களிலும், கொடிகள் -
கொடிகள், அரிய மின் பயோதரம் - மின்னலை யுடைய பசியமேகங்களை,
சுமந்து ஆடுவ - தாங்கி அசைவன; தெரிய மாமுரசு ஒலிகெழு -
விளங்கும்படி பெரிய முரசின் ஒலி பொருந்திய, செம்பொன் ஆடு அரங்கும்
- சிவந்த பொன்னாலாகிய நடனசாலைகளிலும், கொடிகள் - கொடி போன்ற
பெண்கள், அரிய - நுண்ணிய, மின் - மின்னல்போலும் இடையினையும்,
பயோதரம் - கொங்கைகளையும், சுமந்து ஆடுவ - தாங்கி நடிப்பார்கள்
எ - று.

     பெரிய வில்லிடப் பதித்துக் குயிற்றிய எனக்கூட்டி முடித்தலுமாம்;
சிந்தாமணியுரையில், நச்சினார்க்கினியர், "உதைய கிரியிற் சிந்தூர
அருவி வீழ்ந்த சிந்தூராகரத்திற் பிறந்து பதினாறு சதுர் யுகஞ் சிவப்பேறின
முழுமாணிக்கம் இருளைக் கெடுத்தலின் ‘இருள் பருகுமருமணி’ என்றார்"
எனக் கூறியிருப்பது நோக்கற்பாலது.

     அரமியம் - நிலாமுற்றம். தெரிய - விளங்க. அரிய : அரி
என்பதனடியாக வந்த குறிப்புப் பெயரெச்சம். அரி - பசுமை, நுண்மை.
பயோதரம் என்பது நீரைத் தரிப்பது என்னுங் காரணத்தால் மேகத்திற்கும்,
பாலைத் தரிப்பது என்னுங் காரணத்தால் கொங்கைக்கும் பெயர். மின்,
கொடிகள் என்பன முறையே இடைக்கும் மகளிர்க்கும் ஆகுபெயர்.
இப்பொருளில் ஆடுவர் என உயர்திணை முடிபாக்குக. (37)

     (இ - ள்.) வலம் படும் புயத்து - வெற்றி பொருந்திய
தோள்களையுடைய, ஆடவர் மார்ப மேல் - தத்தங் கணவர்களின்
மார்பின்கண், புலவிக் கலம் படர்ந்த - ஊடலாகிய அணி பரந்த,
பூண்முலையினார் - அணிகலத்தையுடைய கொங்கையையுடைய மகளிர்,