(இ - ள்.) அறம் நோக்கும் சந்தன வெற்பன் - அறத்திற் பிழை யாமையையே குறிக் கொள்ளும் பொதியின் மலையையுடைய பாண்டியன்,
அந்தணன் மாற்றம் தன்னையும் உட்கொண்டு - மறையோன் சொல்லையும் கேட்டு மனத்திற் கொண்டு, மறவனை நோக்க - வேடனைப் பார்க்க,
அன்னான் தாழ்ந்து - அவ்வேடன் வணங்கி, எந்தை பிரானே - எம் தந்தையாகிய பெருமானே, நாய் அடியேன் - அடி நாயேனாகிய யான்,
இன்று எய்ப்பு ஆற - இன்று இளைப்பாறுதற் பொருட்டு, அந்த மரத்தின்
மருங்கு ஓர் சார் வந்து புகுந்தேன் - அவ்வால மரத்தின் அடியில் ஒரு
பக்கத்தில் வந்தடைந்தேன்.

     மாற்றத் தன்னையும், தன் : சாரியை; வேடன் மாற்றத்தையும் கேட்க
என்னும் பொருள் குறித்தலால் உம்மை எச்சப் பொருட்டு. உட்கொள்ளல் -
கேட்டலும், மனத்திற் கொள்ளலும். நோக்கும் என்னும் பெயரெச்சம் வெற்பன்
என்பதன் விகுதியைக் கொள்ளும். சந்தன வெற்பு - சந்தன மரங்களையுடைய
மலை; பொதியில். நோக்க - நிகழ்ந்ததைச் சொல்லுமாறு நோக்கினாற்
கட்டளையிட. அறத்தை நோக்குவோனாகலின் அந்தணன் சொல்லைக் கேட்ட வளவில் வேடனை ஒறுத்தல் செய்யாது, அவன் வாய் மொழியையும்
கேட்டறிய விரும்பினான் என்க. எத்துணையும் சிறுமையுடைய ஏவலாளன்
என்பான் 'நாயடியேன்' என்றான். (23)

     (இ - ள்.) ஐயே - ஐயனே, நானும் கொன்றவன் அல்லேன் - நானும்
இவளைக் கொலை செய்தவ னல்லேன்; கையேன் - கீழ் மகனாகிய யான்,
வேறு கொன்றாரையும் கண்டிலன் என்றான் - வேறு கொன்ற வரையுங்
காணேன் என்று கூறினான்; எதிர் நின்றார் - எதிர் நின்ற அமைச்சர், இவள்
ஆகத்து எய் ஏறுண்டவாறு எவன் என்றார் - (ஆயின்) இவள் உடலிலே
அம்ப தைத்துருவியது எங்ஙனம் என்றார், ஐயா இவ்விளைவு மெய்யே யான் அறியேன் என்றான் - ஐயா! இந்நிகழ்ச்சியை உண்மையாகவே யான்
அறியேன் என்றான்.

     ஐயனே யெனற்பாலது வேட்டுவர் பேசு முறைக்கியைய 'ஐயே' என
நின்றது; ஐ என்பது விளியுரு பேற்றதுமாம்; ஐ - தலைவன்; அரசன். கை -
சிறுமை. வேறு கொன்றாரையும் என உம்மையை மாறுக. அன்னான் எய்ப்பாற
வந்து புகுந்தேன் கொன்றவ னல்லேன் கண்டிலன் என்றான்; என மேற்
செய்யுளோடு இயைத்துரைக்க. எய் - எய்யப்படுவது; அம்பு.