(இ - ள்.) வேறு ஓர் வைகல் - மற்றொரு நாளில், வெளிப்படக் கண்டு - புலப்படக் கண்டு, அறம் சாற்றும் நாவினன் - அறநெறியைக் கூறும் நாவினையுடையனாய், வேறு ஒன்றும் சாற்றிலன் - பிறிதொன்றும் கூறானாயினன்; (அங்ஙனமாகவும்), செல்வன் - அவன் புதல்வன், சீற்றம் மேல்கொடு - சினத்தை மேற்கொண்டு, கொல்வேன் என ஏற்று எழுந்தனன் - அவனைக் கொல்வேனென்று எதிர்ந்து எழுந்தான் ஈன்றாள் விலக்குவாள் - பெற்றவள் விலக்குவாளாய்.

     அறங் கூறியதன்றி அவனை இகழ்ந்துரைத்திலனென்க. செல்வன் என்றது இகழ்ச்சி தோன்றக் கூறியது. நாவினன், விலக்குவாள் என்னும் முற்றுக்கள்
எச்சமாயின. (10)

     (இ - ள்.) தாயில் இன்பம் நுகர்ந்தனை - தாயினிடத்துக் காம
வின்பத்தினை நுகர்ந்தாய், தந்தையைக் காயில் என் பெறுவாய் என -
(இன்னும்) தந்தையைக் கொன்றனையாயின் என்ன பயனை அடைவாயோ
என்று கூற, காமுகர்க்கு - காமுகர்களுக்கு, ஆயில் - ஆராய்ந்து பார்க்கில்,
அன்னையில் அப்பனில் என் பயன் - தாயாலும் தந்தையாலும் என்ன பயன்,
இன் அருள் ஏயில் என் அறம் (ஏயில்) என் என்றான் - இனிய அருளைப்
பொருந்திலென்ன பயள் அறத்தைப் பொருந்திலென்ன பயன் என்றனன்.

     தாயில், இல் : ஏழனுருபு. தாயிலின்பம் நுகர்ந்ததே கொடு நிரயத் துன்ப
முழத்தற்கு ஏதுவாகும்; அதனோடமையாது தந்தையைக் கொல்லுதலுஞ்
செய்யின் நீ யெய்தும் துன்பத்திற்கு அளவில்லை யாகும் என்பாள்
'தாயில்.............என்பெறுவாய்' என்றாள். காய்தல் - சினத்தல்; கோறலை
யுணர்த்திற்று. தாய் தந்தையென்னும் முறைமையாலும், அருள் அறம்
என்பவற்றாலும் என்ன பயனென்றான். ஏயில் என்பதனை அறம்
என்பதனோடுங் கூட்டுக. நேயில் எனப் பிறர் பிரித்தது பொருந்தாமையோர்க.
விலக்குவாள் என அவன் என்னென்றான் எனக் கூட்டியுரைக்க. (11)

     (பா - ம்.) * 'துணித்தானாய வாய்முகத்'