(இ
- ள்.) மண் தொடும் கருவிப் படை வன் கையில் கொண்டு
- மண் வெட்டுங் கருவியாகிய படையினைத் தனது வலிய கையிலேந்தி,
தாதை குரவன் என்று ஓர்கிலான் - தன் தந்தையை ஐங்குரவருள்
ஒருவனென்று அறியாதவனாய், ஆய் முகத்து உண்ட காம நறவால்
உணர்வு இலான் - தாயினிடத்துப் புணர்ந்து நுகர்ந்த காமமாகிய கள்ளினால்
அறிவிழந்த பாவி, துண்டமாகத் துணித்தனன் - (அவனைத்) துண்டு பட
வெட்டினான்.
மண்டொடுங்
கருவி - மண் வெட்டி. கருவிப்படை : இருபெயரொட்டு.
வன்கை - கொலை செய்யுங் கை. ஐங்குரவரிவரென்பதனையும், அவரை
வழிபட வேண்டுமென்பதனையும்,
"அரச னுவாத்தியான் றாய்தந்தை தம்முன்
நிகரில் குரவ ரிவரிவரைத்...............
தேவரைப் போலத் தொழுதெழுக வென்பதே
யாவருங் கண்ட நெறி" |
என்னும் ஆசாரக்கோவையாலுணர்க.
'தாய்முகம்' - முகம் : ஏழன்
உருபு. (12)
பமைக்க ருங்கங்குல் வாய்க்கொன்ற தாதைக்குத்
தக்க தீத்தவி சிட்டன்னை தன்னொடுங்
கைக்க டங்கு பொருளொடுங் கன்னெறி
புக்க னன்புடை சூழ்ந்தார் புளிநரே. |
(இ
- ள்.) மைக்கருங் கங்குல்வாய் - மைபோலும் கருமையாகிய
இரவின்கண், கொன்ற தாதைக்கு - தன்னாற் கொல்லப்பட்ட தந்தைக்கு,
தக்க தீத்தவிசு இட்டு - பொருந்திய தீயாகிய படுக்கையமைத்து, அன்னை
தன்னொடும் கைக்கு அடங்கு பொருளொடும் கல்நெறி புக்கனன் -
தாயோடும் சுமக்கத் தகுந்த பொருளோடும் கற்கள் பொருந்திய சுர
நெறியை அடைந்தனன்; புளிநர் புடை சூழ்ந்தார் - ஆறலைக்கும்
வேடர்கள் அவனைச் சுற்றிலும் வளைந்து கொண்டனர்.
இருள்
மைபோலுமென்பது,
"எண்ணு மிவ்வுல கத்தவர் யாவரும்
துண்ணெ னும்படி தோன்றிமுன் றோய்ந்திடில்
வண்ண நீடிய மைக்குழம் பாமென்று
நண்ணல் செய்யா நடுவிருள் யாமத்து" |
என்னும்
பெரியபுராணச் செய்யுளிற் புனைந்துரைக்கப்
பட்டிருத்தல்
காண்க. கொன்ற : செயப்பாட்டுவினை. தீத்தவிசு - ஈமத் தீயாகிய படுக்கை;
ஈமப் பள்ளியிற் கிடத்தியெரித்தென்க. கைக்கடங்கு பொருள் - கையில்
எடுக்கலான பொருள். (13)
|