கண் வந்து தங்கி, முனையவாள் பயிற்றி வாழ்வான் - கூர்மையுடைய
வாட்போர் விஞ்சையினைக் கற்பித்து வாழா நின்றான்.

     கூர்த்த, முனைய என்பன குறிப்புப் பெயரெச்சம். (2)

     (இ - ள்.) வாள்வினைக் குரவன் அன்னான் - வாட்டொழில் பயிற்றுங்
குரவனாகிய அம் முதியோன், வல் அமண் விடுத்த வேழம் - வலிய
சமணர்கள் ஏவிய யானையை, தோள்வினை வலியால் அட்ட சுந்தர விடங்கன் தன்னை - தமது திருத்தோளின் போர்த் தொழில் வன்மையாற் கொன்றருளிய
அழகனாகிய சோமசுந்தரக் கடவுளை, வைகலும் - நாள்தோறும், ஆள்வினை
அன்பும் தானும் அடைந்து தாழ்ந்து இடையறாத அன்பும் தானுமாகச் சென்று
வணங்குதலால், மூள்வினை வலியை வெல்லும் மூதறிவு உடையன் -
மூண்டெழுகின்ற வினையின் வலியை வெல்லும் பேரறிவுடையனாகும். அமண் :
குழூஉப் பெயர். ஆள்வினை - முயற்சி; இடையறாமையை உணர்த்திற்று;
அடிமைத் தொழில். அம்மா : இடைச் சொல். (3)

     (இ - ள்.) மறம் வாள் கைவினை விஞ்சைக் காவலன் அவனைத்
தாழ்ந்து - கொலைத் தொழிலையுடைய வாளினைக் கையிற் கொண்டு
பொரும் வித்தையில் வல்லனாகிய அம்முதியோனை வணங்கி,
தெவ்வினைவெல்வான் கற்கும் சிங்க ஏறு அனையார் தம்முள் - பகையை
வெல்லுமாறு வாள் வித்தை பயிலும் சிங்கவேற்றினை ஒத்த மாணவர் பலருள்,
உய்வினை உணராப் பாவி சித்தன் என்று ஒருவன் உள்ளான் - உய்யு
நெறியை அறியாத பாவியாகிய சித்தனென்று ஒருவனுளன்; அன்னான்
ஆகலூழ் வலியால் அவ்வினை நிரம்பக் கற்றான் - அவன் ஆகூழின்
வலியினால் அத் தொழிலைக் குறைவின்றிக் கற்றான்.

     தெவ் - பகை; பகைவரை யுணர்த்திற்று. வெல்வான் : வினையெச்சம்.
உய்வு தீ வினையினின்றும் பிழைத்தல். ஆகலூழ் - அவ்விஞ்சை
பெருகுதற்குக் காரணமாகிய ஊழ்; "ஆகலூ ழுற்றக் கடை" என்பது
திருக்குறள். (4)