(இ - ள்.) மானவாள் விஞ்சையாலே - பெருமை பொருந்திய வாள்
வித்தையாலே, தனை நன்கு மதிக்கத்தக்கது ஆனது ஓர் செருக்கினால்
தன்னைப் பலரும் நன்கு மதிக்கத்தக்க திறமை பெற்றிருக்கும் ஓர்
செருக்கினால், தன் ஆசிரியற்கு மாறாய் - தன் குரவனுக்கு மாறாய், தானும்
ஓர் விஞ்சைக் கூடம் சமைத்து - தானும் ஒரு வித்தைக் கூடமமைத்து,
பலரும் வாள் கற்க - பலரும் வந்து வாள் விஞ்சை பயிலுமாறு (பயிற்றலால்),
ஊண் உலாம் படை வல்லானில் ஊதியம் மிதப்பக் கொள்வான் - புலால்
தங்கிய வாள் வல்லானாகிய ஆசிரியனிலும் ஊதியம் நிரம்பப்
பெறுவானாயினன்.

     வீரரது மானத்தை வாள்மேலேற்றிக் கூறிற்றுமாம். மதிக்கத்தக்க
தன்மை உண்டானதாலாகிய செருக்கென்க. விஞ்சைக் கூடத்தைச்
சிலம்பக்கூடம் என்று வழங்குவர். உலாம் - உலாவும்; பொருந்தும்.
மிதப்ப - மிக. (5)

     (இ - ள்.) ஒருத்தனே இருவர் வாளின் விருத்தியும் ஒருங்கு
கொள்ளும் கருத்தனாய் - தான் ஒருவனே இருவரின் வாட்போர்
பயிற்றலால் வரும் ஊதியத்தையும் ஒரு சேர அடையும்
கருத்தினையுடையவனாய், விருத்தன் ஊரில் கழிவது கருதி - அம்
முதியோன் அவ்வூரினின்றும் நீங்குதல் கருதி, அன்னான் வருத்து
வாள் இளையர் தன்பால் வர - அவனுடைய வருத்துகின்ற
வாட்போர் பயிலும் மாணவர்கள் தன்னிடம் பயில வருமாறு, மனம்
திரித்து நாளும் விருத்தமே செய்வான் - அவர்கள் மனத்தை
வேறுபடுத்தி நாள்தோறும் பகைமையே செய்து வருவான்; தாயை
விரும்பினோற்கு இளையோன் அன்னான் - (அன்றியும் அவன்)
தாயை விரும்பிக் கூடிய மாபாதகனுக்கு இளையாள் போல்வானாய்.

     வாளின் விருத்தி - வாள் பயிற்றுதலாற் பெறும் நிவேதனம்.
இளையர் - இளம் பருவமுடையர்; வீரர் என்றுமாம். அன்னான் என்பது
எச்சமாய் வருஞ் செய்யுளிற் கேட்டுக் கேட்டகல்வான் என்பது கொண்டு
முடியும். (6)

     (இ - ள்.) தொடத் தொடப் பொறுக்கும் திண்மைத் தொல் நிலம்
அனையான் - தோண்டப் தோண்டப் பொறுக்குந் திண்ணிய பழமையாகிய
நிலத்தினைப் போலும் பொறுமையுடைய அவ்வாசிரியன், இல்லா இடத்து
அவன் தேவிபால் போய் - இல்லாதபொழுது அவன் மனைவியிடத்துச்
சென்று, இடன் உண்டே இடன் உண்டே என்று - சமயமுண்டோ

     (பா - ம்.) * வாளாதிருந்தாள்.