(இ - ள்.) அறங்கடை நின்றாருள்ளும் ஆற்றவும் கடையனாகி -
பாவநெறியில் நின்றாரெல்லாருள்ளும் மிகவுங் கடையனாகி, புறங்கடை
நின்றான் செய்த புலைமை - மனையின் வாயிற் புறத்தே வந்து நின்ற அக்
கொடியோன் செய்த புலைத் தன்மையை, தன் பதிக்கும் தேற்றாள் - தன்
நாயகனுக்குந் தெரிவியாது, மறம் தவிர் கற்பினாள் - மறம் நீங்கிய
கற்பினையுடையாள், மனம் பொதிந்து - தன் மனத்தின் கண்ணே மூடி
வைத்து, உயிர்கள் தோறும் நிறைந்த நான்மாடக் கூடல் நிமலனை நினைந்து
நொந்தாள் - உயிர்கள் தோறும் நிறைந்துள்ள கூடலம்பதியில்
எழுந்தருளியிருக்கும் சோமசுந்தரக் கடவுளை நினைந்து வருந்தினாள்.

     அறங்கடை - பாவம்;

என்னும் வாயுறைவாழ்த்து இங்கு நோக்கற்பாலது. புலைமை - கீழ்மை.
மறந்தவிர் கற்பினாள் - அறக்கற்புடையாள். அறக் கற்பினளாகலின் பதிக்கும்
தெரிவியாது கூடனிமலனை நினைந்து நொந்தாள் என்க. (9)

     (இ - ள்.) அகம் தாது நிறைந்த கொன்றைச் சடையவன் - உள்ளே
மகரந்த நிறைந்தத கொன்றை மலர் மாலையையணிந்த சடையையுடையவனும்,
புறம்பு செய்த பாதகம் அறுக்கும் கூடல் பகவன் - வேற்று நாட்டிற் செய்த
மாபாதகத்தையும் போக்கும் மதுரைப் பிரானும், எவ்வுயிர்க்கும் தானே
போதகன் ஆகித் தேற்றும் புண்ணியன் - எவ்வகை உயிர்களுக்குந் தானே
உணர்த்துவோனாகி அறிவிக்கும் அறவடிவினனும் ஆகிய சோமசுந்தரக்
கடவுள், புலைஞன் செய்த தீது அகம் உணர்ந்து தண்டம் செய்வதற்கு
உள்ளம்கொண்டான் - நீசனாகிய சித்தன் செய்த தீங்கினை மனத்தினுணர்ந்து
அவனைத் தண்டிப்பதற்குத் திருவுள்ளங் கொண்டருளினான்.

     புறம்பு செய்த பாதக மறுக்கும் என்றதன் கருத்து பிற பதிகளிற்
போக்கலாகாத பாவத்தையும் போக்குமென்பதாம். பகவன் - இறைமைக்
குணங்கள் ஆறுடையான், போதகனாகி - அறிவினை விளக்குவோனாகி;
பக்குவ மெய்திய உயிர்களுக்கெல்லாம் ஆசானாகி மெய்ப்பொருளைத்
தெளிவிக்கும் என்றுமாம். (10)