நெஞ்சு - உளத்திற்கு நிலைக்களமாகிய மார்பு. ஒவ்வொன்றையும்
ஒறுக்குங்கால் இங்ஙனம் சொல்லிச் சொல்லியொறுத்தென்க. வீட்டி,
வீழ்த்தி யென்பதன் மரூஉ. (19)

     (இ - ள்.) போர் கெழு களம் கண்டாருள் - போர் புரிதலைப்
பொருந்திய களத்தின்கண் நின்று (அப் போரினைப்) பார்த்தவர்களுள்ளே,
பொருபடைக் கேள்விச் செல்வர் - பொருதற்குரிய வாள் வித்தை பயிலும்
மாணாக்கர்கள், வார் கெழு கழல் காலானைக் கண்டிலர் - நெடிய வீரக்கழ
லணிந்த காலையுடைய குரவனைக் காணாது, மனையில் தேடி - இலலின்கண்
தேடிச் சென்று, ஏர் கெழு கற்பினாளை குரவன் எங்குற்றான் என்ன - அழகு
பொருந்திய கற்பினையுடைய குரத்தியை நோக்கி ஆசிரியன் எங்குச்
சென்றான்என்று வினவ, கூர்கெழு வடிவேல் கண்ணாள் - கூர்மை வாய்ந்த
வடித்த வேல் போன்ற கண்களையுடைய அந் நங்கை, கோயிற்குப்
போயினார் என்றாள் - திருக்கோயிலுக்குச் சென்றனர் என்று கூறினாள்.

     களங்கண்டார் - களப்போரின் வினோதங்கண்டு நின்றவர். கேள்விச்
செல்வர் - கேள்வியாகிய செல்வத்தையுடையவர்; மாணாக்கர். வாரிற் கோத்த
கழல் என்றுங் கூறுவர். கண்டிலர் : முற்றெச்சம். தேடிச் சென்று, கற்பினாளை
நோக்கி என ஏற்ற சொற்கள் வருவித்துரைக்க. (20)

     (இ - ள்.) என்ற அப்போதே கோயிற்கு ஏகினான் மீண்டான் - என்று கூறிய அப்பொழுதே கோயிலுக்குச் சென்ற குரவன் திரும்பி வந்தனன்; தேடிச்
சென்றவர் - அவனைத் தேடிச் சென்ற மாணவர்கள், சித்தன் தன்னை
செருக்களத்து அடுபோர் செய்து வென்றனையே - (குரவனை நோக்கி)
சித்தனைப் போர்க்களத்திலே கொல்லும் போரினைப் புரிந்து வெற்றி
பெற்றாயே, பின் யாங்கள் நின்றனை அந்த வெங்களத்து எங்கும் தேடிக்
காணாது இங்கு நேர்ந்தனம் என்றார் - பின்பு யாங்கள் உன்னை அப்
போர்க்கள முழுதும் தேடிக் காணாமல் இங்கு வந்தோம் என்றார்கள்.

     ஏகினான் : வினையாலணையும் பெயர். வென்றனையே பின் எங்ஙன்
போந்தாயோ என விரித்துரைத்துக் கொள்க. நின்றனை, தன் சாரியை. (21)