(இ - ள்.) தென்னவன் - அனந்த குணபாண்டியன், விடம் கண்டு
அஞ்சும் மால் போலச் சினகரம் அடைந்து - ஆலால விடத்தைக் கண்டு
அஞ்சிய திருமால் போலத் திருக்கோயிலை அடைந்து, தாழ்ந்து - வணங்கி,
எந்தாய் - எந்தையே, முன்னவ - யாவர்க்கும் முற்பட்டவனே, ஆதி முதல்வ
- ஆதியாகிய முதல்வனே, வித்து இனறி முளைத்தவ - மூலமின்றித்
தோன்றியவனே, முடிவு இலா முனிவ - இறுதியில்லாத முனிவனே, என்னவ
- எனக்குரிமையானவனே, அன்பர்க்கு எளியவ - அன்பர்கட்கு எளியவனே,
யார்க்கும் இறையவ - எல்லோருக்குந் தலைவனே, இந்நகர்க்கு என்றும்
மன்னவ - இம் மதுரைப் பதிக்கு எக்காலத்திலும் மன்னவனே, அனாதி
மறையவ - அனாதியாயுள்ள மறையவனே, முக்கண் வானவ - மூன்று
கண்களையுடைய தேவனே நினைச் சரண் அடைந்தேன் - நின்னைப்
புகலாக அடைந்தேன்.

     விடங்கண்டஞ்சிய திருமால் திருககைலையை அடைந்து சரண்புக்
காற்போல என்க. அருகன் கோட்டம் என்னும் பொருளுள்ள சினகரம்
என்னும் பெயர் பின் பொதுப்படக் கோயிலைக் குறிப்பதாயிற்று. என்னவ -
எனக் குரிமையுடையவனே; "அப்பனீ அம்மைநீ" என்னும் திருத்தாண்டகம்
முதலியவற்றுள் இறைவன் தமக்குரிமையுடையார் பலராகவும் கூறப்படுதல்
காண்க; என் நவ எனப் பிரித்து, எனக்குப் புதுமையை விளைப்பவனே
என்று பிறர் கூறுவாராயினர். (20)

     (இ - ள்.) அடுத்து வந்து அலைக்கும் ஆழியைத் துரந்தும் -
நெருங்கி வந்து வருத்துங் கடலைச் சுவறச் செய்தும், ஆழி உண்டு ஏழும்
ஒன்றாகத் தொடுத்து வந்து அலைக்கும் பெருமழை தடுத்தும் - கடல் நீரைப்
பருகி