இடபமாகிய கொடியையுடைய சோமசுந்தரக் கடவுளது மதுரைப் பதியின்,
பன் அரும் புகழ்மை ஓது பனுவலை - சொல்லுதற்கரிய புகழைக் கூறும்
நூலை, அருளிச் செய்ய - கூறியருள, முன்னவன் பெருமை கேட்டு -
அம் முதல்வனது பெருமையைக் கேட்டு, முகிழ்த்தகை முடியோன் ஆகி
- கூப்பிய கையையுடைய முடியையுடையவனாய்.

     விந்தம் அடக்கிய - மேருவோடு இகலிவோங்கிய விந்தத்தின்
வீற்றினையடக்கிய. புகழ்மை, மை பகுதிப் பொருள் விகுதி. முடியின்
மேற் குவித்த கைகளையுடையனாகி என்க. முனி அருளிச் செய்ய
இராமன் கேட்டு என இயையும். (26)

     (இ - ள்.) முனியொடு குறுகி - அம் முனிவனோடு சென்று,
செம்பொன் முளரியுள் மூழ்கி - சிவந்த பொற்றாமரையில் நீராடி, ஆதித்
தனி முதல் அடியை வேணி முடி உறத் தாழ்ந்து - யாவர்க்கும் ஆதியாகிய
ஒப்பற்ற முதற் கடவுளின் திருவடியைச் சடையுடைய தனது முடி
பொருந்துமாறு வணங்கி, வேத மனுமுறை சிவகாமத்தின் வழி வழாது
அருச்சித்துத் துதித்து, கனிவுறும் அன்பில் ஆழ்ந்து - கனிந்த பேரன்பில்
அழுந்தி, முடிமிசைக் கரங்கள் கூப்பி - முடியின் மேற் கைகளைக் குவித்து
நின்று.

     தனிமுதல் - முழுமுதல். இராமன் தவக்கோலந் தாங்கி வனம்
போந்தானாகலின் 'வேணிமுடியுற' என்றார். மனு - மந்திரம். (27)

     (இ - ள்.) புங்கவ - தேவர் யாவர்க்கும் உயர்ந்தோனே, சீவன்
முத்தி புர அதிப - சீவன் முத்தி புரத்திற்குத் தலைவனே, புனித போக
மங்கலம் எவற்றினுக்கும் காரண வடிவம் ஆன சங்கர - தூயபோக
நலங்கள் எவற்றுக்குங் காரண வடிவாகிய சங்கரனே, இந்த அம் கண்மா
ஞால வட்டத்து - இந்த அழகிய இடத்தையுடைய பெருமை பொருந்திய
நிலவுலகின்கண், நினது தெய்வத் தானங்கள் அனந்தம் உள்ளன -
நின்னுடைய தெய்வத் தன்மை பொருந்திய பதிகள் பல உள்ளன; அவைகள்
தம்மில் - அவற்றுள். புங்கவன் - உயர்ந்தோன், வானோன். சீவன்
முத்திபுரம் - மதுரை : தலவிசேடத்திற் காண்க. புராதிப : நெடிற் சந்தி.
புனித என விளியாக்கித்