தலைமை - முதன்மைக்குரிய பட்டம்; வேறு சிறந்த
வினைத்தலைமையுமாம். மெய்யைக் காட்டிய அளவானே புகழப்பெற்ற.
பதாதி - காலாள். செலுத்துகென்றான் : அகரந்தொக்கது. (38)

     (இ - ள்.) அறை்நத வார்கழல் கால் சேனை காவலன் - ஒலிக்கின்ற
நீண்ட வீரக்கழலையணிந்த காலையுடை படைத்தலைவனாகிய சுந்தர
சாமந்தன், அனிகம் - சேனைகள், தத்தம் சிறந்த சேண் நாட்டில் செல்ல -
தத்தமக்குரிய சிறந்த சேய்மையிலுள்ள நாடுகளிற் செல்லுமாறு,
செலுத்துவான்போன்று நிற்ப - செலுத்துவான்போன்று நிற்ப -
செலுத்துகின்றவனைப்போலப் பாவனை செய்துநிற்க, நிறைந்த நான்மாடக்
கூடல் நிருத்தன் - பெருமை நிறைந்த மதுரையில் எழுந்தருளியிருக்கும்
சோமசுந்தரக்கடவுள், அந்நிலை நின்றாங்கே - அங்கு நின்றபடியே, மனித்த
வேடம் காட்டிய மறவரோடும் மறைந்தனன் - மனித வேடம் காட்டிய
வீரராகிய சிவ கணங்களோடும் மறைந்தருளினான்.

     நிறைந்த என்பதனை நிருத்தனுக்கேற்றி யுரைத்தலுமாம். அங்கே
தோன்றி நின்றாற்போன்றே மறைந்தனன் என்க. நின்று ஆங்கே எனப்
பிரித்து, அந்நிலை நின்றும் அப்பொழுதே மறைந்தனன் என்னலுமாம். (39)

     (இ - ள்.) பொருநைநாடன் கண்டனன் வியந்தனன் - பொருநை யாறு
சூழ்ந்த நாட்டினையுடைய குலபூடண பாண்டியன் இதனைக் கண்டு வியந்து,
கருத்து ஆசங்கை கொண்டனன் - கருத்தில் ஐயுறவு கொண்டு, குறித்து
நோக்கி - உய்த்துணர்ந்து, ஈது நம் கூடல் மேய அண்டர் தம் பெருமான்
செய்த ஆடல் என்று எண்ணி - இது நமது கூடலில் வீற்றிருக்குந்
தேவதேவனாகிய சோமசுந்தரக் கடவுள் செய்களில் ஆனந்த அருவி
பொழியப் பெற்று, மெய்புளகம் போர்ப்ப அன்பு வடிவம் ஆனான் - உடல்
முழுதும் புளகம் மூட அன்பே வடிவமாயினன்.

     முதற்கண் வியப்பும் ஐயமும் எய்தியவன் பின்பு குறித்து நோக்கி
ஆடல் என்று துணிந்து அன்பு வடிவமானான் என்க. எண்ணி - துணிந்து
என்னும் பொருட்டு. கண்டனன் முதலிய முற்றுக்கள் நான்கும் எச்சமாயின.
தம் : சாரியை; மெய் என்பதனை அன்புடன் கூட்டி, உண்மையன்பு
என்னலுமாம். (40)

     (பா - ம்.) * மனித வேடம்.