(இ - ள்.) கரி உகைத்த பாசரோடு கரி உகைத்த பாகரே -
யானையைச் செலுத்திய வீரரோடு யானையைச் செலுத்திய வீரரும், பரி
உகைத்த மறவரோடு பரி உகைத்த மறவரே - குதிரையைச் செலுத்திய
வீரரோடு குதிரையைச் செலுத்திய வீரரும், கிரி உகைத்த வலவ ரோடு
கிரி உகைத்த வலவரே - மலை போலும் தேரைச் செலுத்திய வீரரோடு
தேரைச் செலுத்திய - வீரரும், எரி உகைத்து எதிர்ந்து கால் எனக் கலந்து
மலைவர் - நெருப்பினை மூட்டி எதிர்த்த காற்றைப்போல எதிர்ந்து போர்
செய்வாராயினர்.

     யானைவிரரும் தேர்வீரரும் அவற்றைச் செலுத்துதல் நோக்கி முறையே
பாகர் எனவும் வலவர் எனவும் கூறப்பட்டனர். கிரி. உவமையாகு பெயராய்த்
தேரினைக் குறித்தது; திகிரி என்பது முதற் குறையாயிற்றென்பாரு முளர்.
வடவைத்தீயை மூட்டி யெழுந்த ஊழிக்காற்றுப்போல் எனலுமாம். தீயுங்
காற்றுங் கூடி எதிர்ந்து பொருதாற்போல வென்க. ஆல் : அசை. (18)

     (இ - ள்.) கிள்ளி மள்ளர் - சோழனுடைய சேனை வீரர், விடுக்கும்
வாளி எதிர் பிழைப்பர் - பாண்டியன் வீரர் விடும் கணைகளை எதிர் நின்று
தப்புவர்; வெய்ய வாளி எய்து - கொடிய அம்புகளைத் தாம் விடுத்து, பின்
தொடுக்கும் வாளி வில்லொடும் துணிப்பர் - பின் அவர்கள் தொடுக்கும்
அம்புகளை வில்லோடும் துண்டு படுத்துவர்; பின் கணிப்பு அற மடுக்கும்
வாளி மார்புதைப்ப - பின் அவர்கள் அளவின்றிச் செலுத்தும் அம்புகள் தம்
மார்பிற்றைக்க, வாங்கி - அவற்றைப் பிடுங்கி, அவ்வாளி கொண்டு -
அவ்வம்புகளால், அடுக்கும் மேவலாரை எய்து அடர்ப்பர் - நெருங்கும்
பகைவரை எய்து கொல்லுவர்.

     எதிர் பிழைத்தல் - அவை தம்மீது படாது தப்பச்செய்தல். மற்று :
அசை; வினைமாற்றுமாம். வாங்கி என்பதற்கு ஏற்று என்றுரைத் செலுத்தினர்
என்பது நூழிலாட்டு எனப்படும்;

என்பது அதன் இலக்கணம்.

     (பா - ம்.) * தேர்க்கிரியுகைத்த. +மற்றை வாளி.