என வள்ளுவர் கூறுதலுங் காண்க. 919)

     (இ - ள்.) மீன கேதனத்து வேந்தன் வீரர் - கயற்கொடியினை
யுயர்த்திய பாண்டியன் படை வீரர்கள், சென்னி வீரர்மேல் - சோழன்
படை வீரர்களின்மேல், சோனை மாரியில் சரம் சொரிந்து - சோனை
மழையைப்போல வாளிகளைப் பொழிந்து, நின்று துள்ளுவார் - களித்து
நின்று துள்ளுவார்கள்; ஆனவாளி எதிர் பிழைத்து ஒதுங்கி நின்று -
அங்ஙனமே பகைவர் சொரிந்த அம்புகளுக்கு எதிர்தப்பி ஒதுங்கி நின்று,
வாளி கூனல் சிலை இற - அவர்களுடைய அம்பும் வளைந்த வில்லும்
முறியுமாறு, அழல் சரம் தொடுத்து எறிந்து கூவுவார். கொடிய கணைகளைத்
தொடுத்து விடுத்து வீர முழக்கஞ் செய்வார்கள்.

     சோனைமாரி - விடாது பெய்யும் மழை. எறிந்து - துணித்து
என்றுமாம். (20)

     (இ - ள்.) தாள் தறிந்த - (படைவீரர்களின்) கால்கள் முறிந்தன;
தகர்ந்த சென்னி தரை உருண்ட - அறுபட்ட தலைகள் நிலத்தில்
உருண்டன; உரை எனச்செறிந்த தோற் சரிந்த - மலைபோலத் திரண்ட
தோற்கள் துண்டாகிச் சரிந்தன; தேர் சிதைந்த - தேர்கள் அழிந்தன;
பல்படைக்கலம் முறிந்த - பர படைக்கலங்களும் முறிந்தன; யானை
கைஇறா முழங்கி வீழ்ந்த - யானைகள் துதிக்கை அறுபடுதலால் அலறி
வீழ்ந்தன; செம்புனல் பறிந்த - குருதிவெள்ளம் ஓடின; பாறு பாரிடங்கள்
பைத்தகூளி மொய்த்த - பருந்துகளும் பூதங்களும் கரிய பேய்களும்
(போர்க்களமெங்கும்) நெருங்கின.

     தறிந்த முதலியன அன்பெறாத பலவின்பால் முற்றுக்கள். இறா :
செய்யா என்னும் எச்சம். பறிதல் - செல்லுதல். பைத்த - பரந்த
என்றுமாம். (21)

     (பா - ம்.) * உழந்தவாலரோ.