(இ - ள்.) திருத்தர் பூவணவாணரைச் சேவித்து - தூயராகிய திருப்
பூவணநாதரை வணங்கி, சுத்த நிருத்தம் ஆடி - சுத்தநாடகம் ஆடி, வந்து -
இல்லிற்கு வந்து, அடியரைப்பொருள் என நினையும் கருத்தளாய் -
சிவனடியார்களை மெய்ப்பொருளென்று கருதும் உள்ளமுடையாளாய்,
அருச்சித்து - பூசித்து, அவர் களிப்ப இன்சுவை ஊண் அருத்தி - அவர்
மகிழுமாறு இனிய சுவையோடு கூடிய உணவினை உண்பித்து, எஞ்சியது
அருந்துவாள் - எஞ்சிய உணவினை உண்பாள்; அஃது அவள் நியமம் -
அஃது அவள் நாடொறும் இயற்றும் கடனாகும்.

     வாணர், வாழ்நர் என்பதன் மரூஉ. சுத்த நிருத்தம் - சொக்கம்;
சாந்தமாக ஆடும் சாந்திக் கூத்தின் வகை நான்கனுள் ஒன்று; நூற் றெட்டுக்
கரணமுடையது. இனி மத்தள முதலியனவின்றிச் செய்யப்படும் கூத்து
என்றுமாம். அயிர் - வினைத்துயர் தீர்க்கும் திருவேட முடைய சிவனடியார்.
எஞ்சியது - மிச்சில். நியமம் - தவிராக்கடன். (7)

     (இ - ள்.) மாதர் இந்நெறி வழங்கும் நாள் - பொன்னனையாள் இந்த
நெறியில் ஒழுகும் நாளில், பூவணத்து ஐயர் - திருப்பூவணத்து இறைவர்,
மற்றவள் அன்பை - அப்பொன்னனையாள் அன்பினை, பூதலத்திடை
தெருட்டுவான் - நிலவுலகிலுள்ளாருக்கு அறிவிக்க, பொன்மலை வல்லி
காதல் நாயகன் - உமையம்மையின் அன்புள்ள நாயகனாகிய
சிவபெருமானுடைய, திரு உருக்காணிய - திருமேனியைச் சமைக்க, உள்ளத்து
ஆதரம் கொடுத்தருளினார் - (அவள்) மனத்தின்கண் ஆசையைக்
கொடுத்தருளினார்.

     காதல் எனப் பொருள்படும் மாதர் என்னும் உரிச்சொல்லே பின்
மகளிரைக் குறித்ததாகலின், அஃது ஒருமையிலும் வழங்கும். மற்று : அசை.
தெருட்டுவான் : வானீற்று வினையெச்சம். பொன்மலைவல்லி காதனாயகன்
றிருவுரு - தமது திருவுரு. காணிய - இயற்ற : செய்யிய என்னும்
வினையெச்சம். ஐயர் அவள் அன்பைத் தெருட்டுவான் திருவுருக் கரணிய
ஆதரங் கொடுத்தருளினார் என்க. (8)

     (இ - ள்.) மைய கண்ணினாள் - மைதீட்டிய விழிகளையுடைய
பொன்னனையாள், ஐயர் தந்தபேர் அன்பு உரு ஆயினாள் - இறைவர்
கொடுத்தருளிய பெரிய அன்பே வடிவமாகியவளாய், மழுமான் கையர்
தம் திரு உருவினை - மழுவையும் மானையும் திருக்கரத்திலேந்திய
சிவபெருமானது திருமேனியை, கருவினால் கண்டு - கருவில் உளதாக்கி,
வைகலும் வரும் பொருள் எல்லாம் - நாள்தோறும் வருகின்ற பொருள்