குறிப்பிட்டவாறாயிற்று.
அது வருஞ் செய்யுளிற் பெறப்படும். மெலிவின்
காரணம் மெலிவு எனப்பட்டது. (18)
எங்க ணாயகர்
திருவுரு க்காண்பதற் கிதயந்
தங்கு மாசையாற் கருவுருச் சமைத்தனன் முடிப்பேற்
கிங்கு நாடொறு மென்கையில் வருபொரு ளெல்லாம்
உங்கள் பூசைக்கே யல்லதை யொழிந்தில வென்றாள். |
(இ
- ள்.) எங்கள் நாயகர் - எங்கள் தலைவராகிய சிவபெருமானுடைய, திரு உருக்
காண்பதற்கு - திருவுருவத்தை ஆக்குவதற்கு. இதயம் தங்கும்
ஆசையால் - உள்ளத்தில் நிலைபெற்ற விருப்பத்தினால், கரு உருச்
சமைத்தனன் - மெழுகினாற் கருக்கட்டி வைத்தேன்; முடிப் பேற்கு -
அதனைப் பொன்னினால் (செய்து) முடிக்கக் கருதிய எனக்கு, இங்கு
நாள்தொறும் என்கையில் வருபொருள் எல்லாம் - இங்கு நாள் தோறும் என்
கையில் வருகின்ற பொருள் முழுதும், உங்கள் பூசைக்கே அல்லது -
அடியார்களாகிய உங்கள் பூசனைக்கே சரியாவதல்லாமல், ஒழிந்தில என்றாள் -
எஞ்சவில்லை என்று கூறினாள்.
சிவபெருமானாகிய
சித்த மூர்த்திகளைச் சிவனடியாராகக் கருதி உங்கள்
பூசைக்கே என்றாளென்க. அல்லதை, ஐ : சாரியை. (19)
அருந்து நல்லமு தனையவ ளன்புதித் திக்கத்*
திருந்து தேனென விரங்குசொற் செவிமடுத் தையர்
முருந்து மூரலாய் செல்வமெய் யிளமைநீர் மொக்குள்
இருந்த வெல்லையு நிலையில வென்பது துணிந்தாய். |
(இ
- ள்.) அருந்து நல் அமுது அனையவள் - உண்ணுதற்குரிய இனிய
அமிழ்தம்போன்ற பொன்னனையாள், அன்பு - அன்போடு, தித்திக்க -
இனிமை பொருந்த, திருந்து தேன் என - இனிமை திருந்திய தேன்போல,
இரங்குசொல் - கூறுஞ் சொற்களை, ஐயர் செவிமடுத்து - சித்தமூர்த்திகள்
கேட்டு, முருந்து மூரலாய் - மயிலிறகினடி போன்ற பற்களையுடையவளே,
செல்வம் மெய் இளமை - செல்வமும் யாக்கையும் இளமையம், நீர்மொக்குள்
இருந்த எல்லையும் நிலை இல என்பது துணிந்தாய் - நீரிற் றோன்றுங் குமிழி
இருந்த அளவும் நிலைபெறுவன அல்லவென்பதனை நன்கு உணர்ந்தாய்.
சித்திக்க
என்னும் பாடத்திற்கு அன்பு கைகூட என்றுரைக்க. இரங்கு
சொல் - இரக்கந் தோன்றக் கூறுஞ்சொல் எனலுமாம். (20)
அதிக நல்லற நிற்பதென் றறிந்தனை யறத்துள்
அதிக மாஞ்சிவ புண்ணியஞ் சிவார்ச்சனை யவற்றுள்
அதிக மாஞ்சிவ பூசையு ளடியவர் பூசை
அதிக மென்றறிந் தன்பரை யருச்சனை செய்வாய். |
(பா
- ம்.) * அன்பு சித்திக்க.
|