(இ - ள்.) யாம் இனி இந்த வேலால் இறப்பதற்கு - இனி யாம் இந்த
வேற்படையால் மாளுவதற்கு, ஐயம் இல்லையாம் என - ஐயுறவு இல்லை
என்று கருதி, ஆயிரம் பரிக்கு ஓர் மன்னன் மாவோடு அகன்றான் - ஆயிரங்
குதிரைகளுக்கு ஒரு சேவகனாகிய சோழன் குதிரையோடு புறங்கொடுத்து
ஓடினான்; காமனை வெகுண்ட வேடன் மறைந்தனன் - மன்மதனை எரித்த
வேடனாகிய இறைவன் மறைந்தருளினான்; கங்குல் சோதி மாமகன் - இரவில்
விளங்கும் சந்திரன் மரபில் வந்த சுந்தரபாத சேகர பாண்டியன், அது கண்டு
ஓடும் வளவனைத் துரத்திச் சென்றான் - அதனைக் கண்டு ஓடுகின்ற
சோழனைத் துரத்திச் சென்றான்.

     கங்குற்சோதி - இரவில் ஒளிவிடும் திங்கள். மா - பெருமை. மகன் -
வழித் தோன்றல். (18)

     (இ - ள்.) துரந்திடும் அளவில் - அங்ஙனம் துரத்திச் செல்லுமளவில்,
சோழனும் திரும்பி நோக்கி - சோழன் திரும்பிப் பார்த்து, கருந்தடம் கண்ணி
பாகம் கரந்த - கரிய நீண்ட கண்களையுடைய உமையுடன் கூடிய பாகத்தை
மறைத்து வந்த, வேடுவனைக் காணான் - வேடனைக் காணாமையால், வரும்
துயர் அச்சம் தீர்ந்து - உண்டாகிய துன்பமும் அச்சமும் நீங்கி, புரந்தரன்
புறங்கண்டானை - இந்திரனைப் புறங்கண்ட பாண்டியனை, மதுரையின்
அளவும் பற்றி - மதுரை வரையிலும் தொடர்ந்து. புறம் கண்டு முடுக்கிப்
போனான் - முதுகு கண்டு முடுக்கிச் சென்றனன்.

     காணாமையால் தீர்ந்து முடுக்கிப் போனான் என்க. முன்னோன்
புரிந்த வீரச் செயலை அவன் மீது ஏற்றிப் 'புரந்தரற் புறங்கண் டானை'
என்றார். (19)

     (இ - ள்.) கால் ஒன்று முடுக்கப்பட்ட - காற்றொன்றினாலே
துருத்தப்பட்ட, கனல் ஒன்று நடந்தால் ஒத்து - நெருப்பு ஒன்று
நடந்தாற்போல, வேல் ஒன்று தடக்கை நேரி வேந்தனால் முடுக்குண்டு -
வேற்படை ஏந்திய நீண்ட கையையுடைய நேரி மலையையுடைய சோழ
மன்னனாற் துரத்தப்பட்டு, ஓடும் சேல் ஒன்று கொடியினான் - ஓடுகின்ற
கயல் எழுதிய கொடியையுடைய பாண்டியன், தன் செழுநகர் விரைந்து
செல்வான் - வளம் பொருந்திய தனது நகர்க்கண் விரைந்து செல்லுகின்றவன்,
மால் ஒன்று களிற்றின் - மதமயக்கமுடைய யானை போல, ஆங்கு ஓர்