நாள்தோறும், பூ நாறு
சாந்தம் புகை ஒண்சுடர் கொண்டு அருச்சித்து
- மலரும் நறிய சந்தனமும் தூபமும் ஒள்ளிய தீபமும் என்னும் இவற்றாற்
பூசித்து, செவ்வி ஆனாத அடிசிற்கும் - பதம் நீங்காத அன்னத்திற்கும்,
அதற்கு வேண்டும் நானா கருவி விலைக்கும் - அவ்வன்னத்திற்கு வேண்டிய
கறிப் பொருள் முதலிய பலவேறு உபகரணங்கள் விலைப் பொருட்கும், அது
நல்க - அக் கோட்டை கொடுக்க, வாங்கா - கைக்கொண்டு.
சூடி
- சூடுதலையுடையான்; இ : வினை முதற்பொருள் விகுதி.
கொண்டு : மூன்றாம் வேற்றுமைச் சொல். (16)
மின்னார் சடையான் றமராய்ந்தவர் வேதச் செல்வர்
தென்னாடர் தெய்வம் விருந்தொக்கல் செறிந்து நட்டோர்
முன்னா மெவர்க்கு முகில்போல் வரையாம னல்கி
எந்நாளு நோயின் றளகாதிப னென்ன வாழ்ந்தான். |
(இ
- ள்.) மின் ஆர் சடையான் தமர் - மின் போன்ற சடையை
யுடைய சிவபெருமானது அடியார்களும், ஆய்ந்தவர் வேதச் செல்வர் -
வேதத்தை ஆராய்ந்தவர்களாகிய அந்தணர்களும், தென்னாடர் தெய்வம்
விருந்து ஒக்கல் - பிதிரரும் தெய்வமும் விருந்தும் சுற்றத்தாரும், செறிந்து
நட்டோர் - நெருங்கி நட்புச் செய்தோரும், முன் ஆம் எவர்க்கும் -
முதலாகிய யாவர்க்கும், முகில் போல் வரையாமல் நல்கி - மேகம் போல்
வரைவின்றிக் கொடுத்து, எந்நாளும் நோய்ய இன்று அளகாதிபன் என்ன
வாழ்ந்தான் - எஞ்ஞான்றும் வறுமை நோயின்றிக் குபேரன் போல வாழ்ந்து
வந்தான்.
கலைகளை
ஆய்ந்தவரும் வேதச் செல்வரும் என்றுமாம்.
"தென்புலத்தார்
தெய்வம் விருந்தொக்கல் தானென்றாங்
கைம்புலத்தா றோம்ப றலை" |
என்பவாகலின், தென்னாடர்
முதலாயினோர்க் களிப்பது இல்வாழ்க்குரிய
பொது வறமாகும். சிவனடியார் முதலாயினார்க் களிப்பது சிறப்பறம். மேகம்
யாவரையும் நீக்காது பெய்தல் போல நீக்காமற் கொடுத்தென்க. நோய் -
துன்பமுமாம். அளகாதிபன் - அளகைப்பதிக் கிறைவன் : தீர்க்க சந்தி. (17)
[-
வேறு]
|
அன்பன்
னடியார்க் கினியா னனிநா ளளந்தல்கித்
தன்பன் னியொடு மயலார் சுற்றந் தமரோடும்
பின்பந் நிலையே யிமவான் மகளைப் பிரியாத
இன்பன் னுருவாய்ச் சிவமா நகர்சென் றிறைகொண்டான். |
|