(இ - ள்.) மங்கல மாடம் ஓங்கும் மதுரை நாயகனை நோக்கி -
மங்கலம் நிறைந்த மாடங்கள் ஓங்கிய மதுரை நாயகனாகிய சோம சுந்தரக்
கடவுளை நோக்கி, செங்கரம் சிரம் மேல் கூப்பி - சிவந்த திருக்கரங்களைத்
திருமுடிமேற் குவித்து, மாணிக்கம் தேற்றி விற்கும் எம் குல வணிகர் ஏறே -
மாணிக்கங்களின் இலக்கணங்களைத் தெளிவித்து விற்றருளிய எமது வணிகர்
குலச் சிங்கமே, எம்மனோர் வழக்கை - எங்கள் வழக்கை, இந்தப் புங்கவர்
இடனாத் தீர்த்துத் தருக எனப் புலம்பி ஆர்த்தார் - இந்த அற மன்றத்தவர்
வாயிலாகத் தீர்த்து எமது பொருளைத் தருக என்று புலம்பி முறையிட்டார்.

     நோக்கி - எழுந்தருளியிருக்கும் திசையை நோக்கி. தேவரீர் எம்
வழக்குத் தீர்த்து அருள் புரிதற்கு உரிமையுடையீர் என்பார் 'எங்குல
வணிகரேறே' என்றார். புங்கவர் - உயர்ந்தோர். இடனா, வாயிலாக. தருகென :
அகரம் தொகுத்தல். (28)

     (இ - ள்.) ஆவலித்து அழுத கள்வர் - இங்ஙனம் அவலங் கொட்டி
அழுத பொய் வேடமுடைய இறைவர், வஞ்சரை வெகுண்டு நோக்கி -
கொடியராகிய ஞாதிகளைச் சினந்து பார்த்து (ப்பின்), காவலன் செங்கோல்
நுண்நூல் கட்டிய தருமத் தட்டில் - புரவலனது செங்கோலாகிய நுண்ணிய
நூலினால் யாத்த அறமாகிய தட்டின்கண், நா எனும் துலைநா இட்டு -
உங்கள்நாவாகிய துலைநாவை இட்டு, எம் வழக்கையும் - எமது
வழக்கையும், நமராய் வந்த மேவலர் வழக்கும் - எமது பங்காளிகளாய்
வந்த இப்பகைவர்களின் வழக்கையும், தூக்கித் தெரிக என - தூக்கி அறிவீர்
என்று, விதந்து சொன்னார் - (நூலோரை நோக்கித்) தெளிவுபடக்
கூறியருளினார்.

     ஆவலித்தல் - வாய் புடைத் தார்த்தல். அரசன் செங்கோலுக்கும்
அறத்திற்கும் பழுதுண்டாகாமல் நடுவு நிலையுடன் ஆராய்ந்து கூறுக என்பார்,
இங்ஙனம் உருவகப்படுத்திக் கூறினார்;