(இ - ள்.) வருதி என - (அங்ஙனஞ் சென்ற நந்திதேவன்) வருவாய்
என்றருள, பணிந்து எழு வரகுணன் கொடு போய் - வணங்கி எழுந்த
வரகுண பாண்டியனைக் கொண்டு சென்று, ஆயிரம் பெயர் உடைக் கடவுள்
நான்முகத்தோன் - ஆயிரம் பெயருடைய திருமாலும் பிரமனும், சுருதி ஆதி
கருதி - வேத முதலிய அளவைகளால் ஆராய்ந்து, ஈறு அளப்பு அரு -
முடிவு காண்பரிய, சொயம்பிரகாசம் பரிதி ஆள் - இயற்கையாகிய
பேரொளியினையுடைய ஞான சூரியனாகிய சோம சுந்தரக் கடவுள்
ஆண்டருளுகின்ற, சிவபுரம் இது - சிவலோகம் இது; பார் எனப் பணித்தான்
- இதனைக் காண்பாயாக எனப் பணித்தருளினான்.

     வருதியென்று கூறி அங்ஙனம் கூறியவளவிற் பணிந்தெழுந்த
வருகுணனைக் கொண்டு போய் என விரித்துரைக்க. கடவுளாகிய பரிதி
எனலுமாம்; இதற்கு, கருதிப் பார் எனப் பணித்தான் என்றியைத்துரைக்க.
நான்முகத்தோனும் சுருதி முதலியவும் ஈறு அளப்பரும் என்றும்,
நான்முகத்தோனும் சுருதியும் முதலு முடிவும் அளத்தற்கரிய என்றும்
உரைத்தலுமாம்;

என்று சிவஞான சித்தியார் கூறுதல் அறியற் பாலது, ஞாயிறு முதலிய
ஒளிகட்கெல்லாம் ஒளி கொடுத்து இயல்பின் விளங்கும் பேரொளியாகலின்
'சொயம்பிரகாசப் பரிதி' என்றார். ஆல் : அசை. (32)

     (இ - ள்.) கருப்புரம் கமழ்ந்து - கருப்புர மணம் வீசி, உளர் பசுங்
கால்களால் - அசைகின்ற தென்றற் காற்றுகளால், உதையுண்டு -
மொத்துண்டு, அருப்பு இனம் சிதைந்து - அரும்புக் கூட்டங்கள் முறுக்
கவிழ்ந்து, ஆயிரப் பத்து யோசனை போய் மருக்கமழ்ந்து - பதினாயிரம்
யோசனை தூரஞ் சென்று மணம் வீசி, நூறாயிரம் வால் இதழ்க் கமலம்
இருக்கும் ஓடைகள் - நூறாயிரம் இதழ்களையுடைய வெண்டாமரை மலர்கள்
இருக்கின்ற ஓடைகள், புடை தொறும் தழுவிய யாறும் - பக்கந்தோறும்
பொருந்திய ஆறுகளும்.

     பசுங்கால் - இளங்காற்று. கால் என்றதற்கேற்ப உதையுண்டு என
நயம்படக் கூறினார். வால் - தூய்மையுமாம். (33)