(இ - ள்.) மருவிய ஆயம் ஏத்த - தன்னைச் சூழ்ந்த மகளிர் கூட்டம்
புகழ, விருந்தினாள் - புதிதாக வந்த ஈழப்பாடினி, மனைவந்து எய்தி - தன்
விடுதி வந்தடைந்து, புரவலன் - இராசராச பாண்டியன், தனது பாட்டைப்
புகழ்ந்ததே புகழ்ந்ததாக - தன் பாட்டினை வியந்ததனையே ஒரு
புகழ்ச்சியாகக் கருதி, பெருமிதம் தலைக்கொண்டு - இறுமாப்பு மேற்கொண்டு,
ஆனாப் பெருங்களிப்பு அடைந்து - நீங்காத பெருஞ் செருக்குற்று, மஞ்சத்
திருமலர் அணைமேல் - தூங்குமஞ்சத்திற் பரப்பிய அழகிய
மலர்ப்படுக்கையின்மேல், ஆர்வம் திளைத்து இனிது இருந்தாள் -
மகிழ்ச்சிமிக்குக் கவலையின்றி இருந்தாள், இப்பால் - பின்.

     அரசன் நெறி திறம்பித் தன்னைப் புகழ்ந்தது உண்மைப் புகழ்ச்சி
யன்றாகவும் அதனைப் புகழ்ச்சியாகக் கொண்டாள் என்பார் ‘புகழ்ந்ததே
புகழ்ந்ததாக’ என்றார். மஞ்சம் - கட்டில். (20)

     (இ - ள்.) வணங்குறு மருங்கின் கற்பின் - வளையும் இடையினையும்
கற்பினையுமுடைய, மடவரல் மதங்கிதானும் - பாணபத்திரன் மனைவி யாகிய
பாடினியும், அணங்கு இறைகொண்ட நெஞ்சள் - துன்பங் குடி கொண்ட
நெஞ்சினையுடையளாய், அங்கயற் கண்ணிபாகம் - அங்கயற் கண்ணம்மையை
ஒருபாகத்திலுடைய, குணம் குறிகடந்த சோதி - குணத்தையுங் குறையையும்
கடந்து நின்ற ஒளிவடிவினனாகிய சோம சுந்தரக் கடவுளின், குரைகழல்
அடிக்கீழ் எய்தி - ஒலிக்கும் வீரக்கழல் அணிந்த திருவடிக்கீழ் அடைந்து,
உணங்கினள் - வாட்டமுற்று, கலுழ் கண்ணீரள் - கலங்கியழுங்
கண்ணீரையுடையவளாய், ஒதுங்கிநின்று இதனைச் சொன்னாள் - ஒருபுற
மொதுங்கி நின்று இதனைக் கூறுவாளாயினள்.

     அணங்கு - வருத்தம். இறைகொள்ளல் - தங்குதல். உணங்கினள்
என்னும் தெரிநிலை முற்றும் நீரள் என்னும் குறிப்புமுற்றும் எச்சமாயின. (21)

     (இ - ள்.) தென்னவனாகி - சுந்தர பாண்டியனாகி, வையம் செய்ய
கோல் செலுத்திக் காத்த மன்னவ - நிலவலகைச் செங்கோ லோச்சிப்
புரந்தருளிய மன்னவனே, வழுதி - இராசராச பாண்டியன், வாரவழி வழக்கு
உரைப்பதானான் - அன்பு சென்ற வழியே வழக்குப் பேசுவானாயினன்;
அன்னவன் கருத்துக்கு ஏற்ப - அவன் உட்கோளுக் கிசைய, அவையரும்
அனையர் ஆனார் - அவையிலுள்ளாரும் அத் தன்மையாராயினார்; பின் -