திருவருளால், தன் மனக் கோட்ட முரண் கெட - தனது மனக்கோணலின்
வலிகெட, பொதுமையால் நோக்கி - நடுநிலையோடு பார்த்து, இன்னவன்
தானே வென்றனள் என்றான் - இந்தப் பாடினியே வென்றனள் என்று
கூறினான்; இனையவாறு அனைவரும் மொழிந்தார் - இங்ஙனமே எல்லாருங்
கூறினர்.

     பாண்டிவேந்தரைக் குறிக்கும் கைதவன் என்னும் பெயர்க்கு
வஞ்சகன் என்றும் பொருளுண்டாகலின் அப் பொருள்பற்றியே
அப்பெயர் உண்டாயிற்றென்று தெளிவிப்பான்போல நடுநிலை திறம்பிக்
கூற ஒருப்படுகின்றவன் என்றார். (39)

     (இ - ள்.) கரி உரைமொழிந்த கைதவன் - சான்று மொழி பகர்ந்த
பாண்டியன், கைதவ இலங்கைப் பாடினி கழுத்தில் - வஞ்சக ஒழுக்க
முடைய ஈழப் பாடினி கழுத்தில், புரிகுழல் மாதை இருத்து என -
கட்டடைந்த கூந்தலையுடைய பாடினியை இருத்துக என்று ஏவ, இரத்தும்
போது - (ஏவல் மகளிர் அங்ஙனமே) இருத்துங்காலையில், உமை இடம்
கரந்து இருந்த - உமாதேவியார் பொருந்திய இடப்பாகத்தை மறைத்து
வந்திருந்த, அரிய நாவலர் - அரிய புலவராகிய சோமசுந்தரக் கடவுள்,
ஈது அற்புதம் ஈது அற்புதம் என அறைந்து - இது வியப்பு இது வியப்பு
என்று கூறியருளி, அவைகாண - அவையிலுள்ளோர் அனைவருங் காண,
விரிகதிர் மின்போல் மறைந்தனர் - விரிந்த ஒளியினையுடைய மின்னலைப்
போலமறைந்தனர்; யாரும் வியந்தனர் - யாவரும் வியப்புற்றனர்; வேந்தன்
பயந்தனன் - அரசன் அச்சமெய்தினான். அடுக்கு உவகையின்கண் வந்தது.
(40)