ஒரு வேளாளன் உளன் என வருவித்து முடிக்க. செல்வச் செருக்கால்
என்க. கடியாராகி - குற்றங் கண்டுழி ஒறுத்து நல்வழிப் படுத்தாராகி. (4)

     (இ - ள்.) தந்தையும் தாயும் மாய - தம் அப்பனும் அன்னையும்
இறந்தொழிய, மைந்தரும் - புதல்வர்களும், தறுகண்மிக்கு உடையராகி -
வன்கண்மை மிகவும் உடையராய், வேடரோடு கூடி வெங்கானில் வந்து -
வேடர்களோடு கூடிக்கொடிய காட்டில் வந்து, வெந்தொழில் வேட்டம்
செய்வார் - கொடுந் தொழிலாகிய வேட்டையாடுவோர், வெயில் புகாப் புதல்
கீழ்எய்தி - வெய்யில்புகாத புதலின் கீழ்ச்சென்று, ஐந்து அவித்து இருந்து
நோற்கும் - ஐம்புலன்களையும் வென்று தியானத்திலிருந்து நோற்கின்ற,
குரவனை அங்கு கண்டார் - வியாழபகவானை அங்கே கண்டனர்.

     ஐந்து, ஐம்புலனுக்கு ஆகுபெயர். எய்தி இருந்து நோற்கும் குரவனை
வேட்டஞ் செய்வார் அங்குக் கண்டார் என்க. (5)

     (இ - ள்.) கைத்தலம் புடைத்து நக்கு - இரண்டு கைகளையும்
ஒன்றோடொன்று தாக்கி நகைத்து, கல்லும் வெம்பரலும் வாரி - கற்களையும்
கொடிய பருக்கைகளையும் அள்ளி, மெய்த்தவன் மெய்யில் தாக்க -
உண்மைத் தவத்தினையுடைய வியாழனது உடம்பிலே தாக்குமாறு, வீசினார் -
எறிந்தார்கள்; இனையவஞ்சத் தீயரை - இந்த வஞ்சக் கொடி யோரை,
வினையை வெல்லும் உத்தமன் - வினையைப் புறங்காணும் அவ்வுத்தமன்,
உவர்தவத்தினுக்கு வீக்கம் செய்தார் என்று உன்னி - இவர் நமது தவத்திற்கு
இடையூறு செய்தனரே என நினைந்து, சித்தம் நொந்து - மனம் நொந்து,
செயிர்த்து நோக்கா - சினந்துநோக்கி.

     வீக்கம் - அழிவு; வீ என்பதன் அடியாகப் பிறந்தது; விக்கம் எனப்
பாடங் கொண்டு விக்நம் என்பதன் சிதைவு என்பாருமுளர். உவர் - இவர்.(6)

     (பா - ம்.) விக்கம்.