தெய்வம் வேறுண்டாகலின் அதுவே அவற்றைப் புரக்க வல்லதன்றி யான்
அல்லேன் என்பாள் ‘இப் பாவியோ மேனாள் இந்தப் பறழினை வகுத்த
தெய்வம்’ என்றாளென்க. விளிவையேல் விளிந்த விடத்து என விரிக்க.
விளிந்த என்பதன் அகரம் தொக்கது. (25)

     (இ - ள்.) போதுகம் எழுக என்னா - (ஆகலின்) செல்வோம் எழுக
என்று கூறி, பொருக்கென எழுந்து - விரைந்து எழுந்து, நீலத் தாது உறழ்
பாட்டி ஏனம் - இரும்பினை யொத்த நிறத்தினையுடைய பெண் பன்றி,
தன்படை தழுவிச்செல்லும் - தனது மருங்கில் தழுவி வாரா நின்ற, பேதுறு
பறழை நூக்கி - மன மயங்குதற் கேதுவாகிய குட்டிகளைத் தள்ளி, பின்
தொடர்ந்து அணைந்து செல்ல - பின்பற்றி நெருங்கிச் செல்லாநிற்க, காது
எயிற்று எறுழி வேந்தன் கால் என நடந்தான் - கொல்லுகின்ற பற்களை
யுடைய பன்றியரசன் காற்றைப் போல விரைந்து சென்றான்

.      பொருக்கென : விரைவுக்குறிப்பு. நீலத்தாது - நீலோற்பலத்தின்
மகரந்தமுமாம். பாட்டி என்பது பெண்பன்றியைக்குறிக்கும் மரபுப்பெயர்;

என்பது தொல்காப்பியம். பேதுறு - மருளுகின்ற என்றுமாம். அன்று, ஏ :
அசைகள். (26)

     (இ - ள்.) பல்வகைச் சாதி உள்ள - பல்வேறு சாதியான, பன்றியின்
கணங்கள் எல்லாம் - பன்றிக் கூட்டங்கள் அனைத்தும், வெல்பதை் தறுகண்
சேனைவீரராய் முன்பு செல்ல - வெல்லும் படைக்கலமும் அஞ்சாமையுமுடைய
படை வீரராய் முன்னே செல்லாநிற்க, வராகவீரன் - பன்றிவீரன், செல்
எனத் தெழித்து - இடிபோல ஒலித்து, செங்கண் தீ உக - சிவந்த
கண்களினின்றுஞ் சினத்தீ சிந்த, மானம் என்னும் மல்லல் வாம் புரவிமேல்
கொண்டு எழுந்தனன்- மானமென்கின்ற வலிய தாவுங்குதிரைமேலேறிப்
போருக்கு எழுந்தனன்.

     மானமானது ஈர்க்கச் சென்றமையின் அதனைப் புரவியாக உரு
வகித்தார். (27)