இவ்விரத வொழுக்கினன் கூறியதே உறுதியாவதென்று கருதி, துணிவு கொடு
எழுந்தது - துணிந்து எழுந்தது.

     ஞானம் - மூன்று காலமும் அறியும் அறிவு. கொம்பர் : ஈற்றுப் போலி.
மற்று, அன்று, ஏ : அசைகள். அன்றே என்பதற்கு அப்பொழுதே
என்றுரைத்தலும் ஆம். (9)

     (இ - ள்.) ஆய் மலர்க்கானம் நீங்கி - வண்டுகளாராயுந் தேனை
யுடைய மலர்கள் நிறைந்த காட்டை நீங்கி, ஆடகமாடக் கூடல் போய் -
பொன்னாலாகிய மாடங்கள் நிறைந்த மதுரைப்பதியிற் சென்று, மலர்க் கனக
கஞ்சப் புண்ணியப் புனல் தோய்ந்து - மலர்களையுடைய பொற்றாமரையின்
புண்ணிய நீரில் மூழ்கி, ஆம்பல் மலர்வாய் - ஆபல் போன்ற
திருவாயினையும், கயல் உண்கண்ணாள் - கயல் போன்ற மையுண்ட
கண்களையுமுடைய உமையம்மையின், மணாளனை வலம் செய்து -
நாயகனாகிய சோம சுந்தரக் கடவுளை வலஞ் செய்து, அன்பில் தோய்மலர்க்
கழலினானை - அன்பாகிய நீரிற்றோயும் தாமரை மலர் போன்ற
திருவடிகளையுடைய அவ்விறைவனை, அகத்தினால் தொழுது அர்ச்சித்து -
மனத்தினால் வணங்கிப் பூசித்து.

     ஆய்மலர் என்பதற்கு மெல்லிய மலர் என்றும் அழகிய மலர் என்றும்
உரைத்தலுமாம். (10)

     (இ - ள்.) இன்னணம் மூன்று வைகல் கழிந்த பின் - இங்ஙனம் மூன்று
நாட்கள் சென்ற பின், எம்பிராட்டி - எம் பிராட்டியார், தன் அமர்
காதலானைத் தாழ்ந்து - தம்மால் விரும்பப்பட்ட காதலராகிய சோம சுந்தரக்
கடவுளை வணங்கி, எதிர்நோக்கி - நேரே பார்த்து, ஐய - ஐயனே,
இக்கயவாய் செய்யும் செயல் என்னை - இக்கரிக்குருவி செய்யும் வழிபாடு
எதன் பொருட்டு, இதன் வரவு யாது என்ன - இதன் வரலாறு என்னை என்று
வினவ, முன்னவன் - இறைவன், அதன் செய்தி வரவு எலாம் முறையால் கூறா
- அதனது செய்தியும் வரலாறுமாகிய அனைத்தையும் முறைப்படி கூறி.

     வரவியாது என்புழி இகரம் குறுகி நின்றது. அதன்றன், தன் : சாரியை.
(11)