(இ - ள்.) கொடிய வேழம் கொண்டலின் அலறிச்சீறி வீழ்ந்தது -
கொடிய அக்களிறானது முகில்போலக் கதறிச் சீறி நிலத்தில் விழுந்தது;
பாரும் பிண்டது - (அதைப் பொறுக்கலாற்றாது) புவியும் பிளவு பட்டது;
சேடன் சென்னியும் பிளந்தது - அனந்தனடைய ஆயிர முடிகளும் பிளந்தன;
அண்டம் விண்டது போலும் என்ன - அண்டம் வெடித்தது போலு மென்று,
துண்ணென வெருவிப்போன - துணுக்குற்று அஞ்சி யோடிய, திசைமால்
யானை - பெரிய திசையானைகள். பண்டைய தருக்கும் வீறும் படைத்தன -
பழைய செருக்கையும் இறுமாப்பையும் பெற்றன.

     பிளந்தது : சாதி யொறுமை. திசை யானைகள் வெருவிப்போயின,
பின்பு இவ்வேழம் வீழ்ந்தமைகண்டு தருக்கும் வீறும் படைத்தன என
விரிக்க; போன என்பதைப் பெயரெச்சமாக்கி, போகிய தருக்கும் வீறும்
என்னலுமாம். (31)

     (இ - ள்.) மத்த யானை - (அங்ஙனம் வீழ்ந்த) மத மயக்கத்தை
யுடைய யானையானது, புதைபடக் கரித்தோல் போர்த்த புண்ணிய மூர்த்தி
தாளால் உதைபடக் கிடந்த கூற்றம் ஒத்தது - (உடல்) மறைய
யானைத்தோலைப் போர்த்தருளிய அறவடிவினனாகிய இறைவன் திருவடியால்
உதை படுதலாற் கீழே வீழ்ந்து கிடந்த கூற்றுவனை ஒத்தது; சுதைபடு மதிக்
கோவேந்தன் - அமிழ்தம் பொருந்திய திங்களின் மரபில் வந்த மன்னனாகிய
விக்கிரம பாண்டியன், தொழுகுலச் சிறுவன் ஒத்தான் - சிவ பெருமானை
அடைக்கலம் புக்க அழகிய அந்தணச் சிறுவனாகிய மார்க்கண்டனை
ஒத்தான்; பதைபடும் அமணர் காலபடர் எனப் படரில் பட்டார் - (யானை
இறந்தது கண்டு) பதைக்கின்ற சமணர்கள் எமபடரைப் போலத்
துன்பத்திலழுந்தினார்கள்.

     யானையை உரித்ததும் கூற்றினை உதைத்ததும் போல்வன வெல்லாம்
இறைவனுடைய அருட் செயல்களென்பது தோன்ற ‘புண்ணிய மூர்த்தி’
என்றார்.கோவேந்தன் - பேரரசன்; "கோவேந்தன் றேவி" எனச்
சிலப்பதிகாரத்துள் வருதல் காண்க. தொழுகுலச் சிறுவன் - தொழுகின்ற
அழகிய சிறுவன், அந்தணச் சிறுவன். படர் - கிங்கரர். துன்பம். (32)

     (இ - ள்.) ஆனை இருள் கிடந்தது அனையது - (இறந்து கிடந்த)
யானையானது இருள் கிடந்தாலொத்தது; இட்ட சிந்துரம் - அதன்