வாய்விட்டுக் கிடந்தழுத எனக் கூட்டுக. ஆய்வு இட்டு - ஆராய்தலைப்
பொருந்தி. பிரமன் ஏனைத் தேவர்க்கும் உபலக்கணம். அன்பாகிய
வலியிலகப்பட்டு என்பார் ‘அன்பிற் பட்டு’ என்றார். மாமியென்னும்
கொடியாள், காய்கின்ற கொடியாள் எனக் கூட்டுக. விட்டு விஷ்ணு
என்பதன் சிதைவு. (29)

     (இ - ள்.) நத்தன் அயன் தனக்கு அரிய நாயகனுக்கு அன்பு
உடையாள் நவில்வாள் - சங்கினை ஏந்திய திருமாலுக்கும் பிரமனுக்கும்
காண்டற்கரிய சிவபெருமானுக்கு அன்புடைய கௌரி கூறுவாள்,
தேவதத்தன் நயம் தரு மனைவியோடு போந்து - தேவதத்தனென்பான்
தனக்கு இன்பந்தரும் மனைவியோடும் வந்து, தையலாய் - பெண்ணே,
இத்தனயன் தனை ஈண்டு சிறுபோது பார்த்துக் கோடி என வைத்து
அகன்றான் - இக்குழவியை இங்குச் சிறிது பொழுது பார்த்துக் கொள்வாயாக
என்று வைத்துச் சென்றான், என்னா முன்னம் - என்று சொல்லு முன்னரே,
சித்தம் நயனம் கலங்கச் சீறி மணவாட்டி தன்மேல் செற்றம் கொண்டாள் -
மனமுங் கண்களுங் கலங்குமாறு சினந்து மருகியாகிய கௌரியின் மேல்
மாறாச் சினங் கொண்டாள்.

     நத்து - சங்கு. நவில்வாள் என்பதனைக் கூறுபவள் எனப் பெயராகக்
கொள்க. யாரோ ஒருவன் என்பதற்குத் தேவதத்தன் என்று கூறும் வடநூல்
வழக்குப்பற்றி ஈண்டுத் தேவதத்தன் என்று கூறிற்றுமாம். கோடி - கொள்ளுதி.
என்றாள் என்னாமுனம் என விரித்துரைக்க. தன் சித்தமும் கண்ணும்
சினத்தாற் கலங்க என்றும், கௌரியின் சித்தமும் கண்ணும் கலங்க என்றும்
இருவகையாகக் கூறுதலும் பொருந்தும். செற்றம் - வைரம்; மாறா வெகுளி.
தன் : அசை. (30)