(இ - ள்.) மாரனைப்பொடி கண்டவன் - மன்மதனை நீறாக்கிய
இறைவன், அந்தண மைந்தனுக்கு - மறைச்சிறுவனாகிய தருமிக்கு. ஆர -
மனமகிழ, நல்கனகக் கிழி ஈந்தது அறைந்தனம் - நல்ல பொற்கிழியை
அளித்தருளிய திருவிளையாடலைக் கூறினாம்; ஏர் அனத்திரள் சூழ்மலர்
ஓடை இடத்தினும் - அழகிய அன்னப்பறவையின் கூட்டம் சூழ்ந்த
பொற்றாமரை வாவியினின்றும், கீரனைக் கரையேற்றியவாறு - நக்கீரனைக்
கரையேற்றிய திருவிளையாடலை, கிளத்துவாம் - (இனிக்) கூறுவாம்.

     பொடி கண்டவன் - பொடியாக்கியவன்; ஒரு சொல். கிழி
பின்னர்க்கொடுக்கப்படுவதாயினும், அதற்கேதுவான 'கொங்குதேர் வாழ்க்கை'
என்னும் பாசுரம் முன்பு அளிக்கப்பெற்றமையின் 'கனகக்கிழி யீந்தது'
என்றார். (1)

     (இ - ள்.) தாழ்ந்த வேணியன் - நீண்ட சடையையுடைய சோமசுந்தரக்
கடவுளின், நெற்றி முளைத்த தழல் கணால் - நெற்றியிற்றோன்றிய
அனற்கண்ணால் போழ்ந்த நாவலன் - பிளக்கப்பட்ட கீரன், ஆடக பங்கயப்
பொய்கைவாய் வீழ்ந்து - பொற்றாமரை வாவியுள் வீழ்ந்து, அரும்படர்
வேலையில் வீழ்ந்தனன் விம்முற - கடத்தற்கரிய துன்பக்கடலுள் வீழ்ந்து
வருந்த, சூழ்ந்த நாவலர் கண்டு பொறாது துளங்குவார் - சூழ்ந்துநின்ற
ஏனைப் புலவர்கள் (அதனைக்) கண்டு பொறுக்கலாற்றாது வருந்துவாராயினர்.

     தாழ்ந்த - தொங்கிய; நீண்ட, போழ்ந்த என்பது பாயப்பட்ட என்னும்
கருத்திற்று. படர் - துன்பம். வீழ்ந்தனன், முற்றெச்சம். (2)