(இ - ள்.) மை அறும் மனத்தான் - குற்றம் நீங்கிய மனத்தையுடைய
நக்கீரன், வந்து வழிபடும் நியமம் நோக்கி - நாள்தோறும் வந்து வழிபடுங்
கடப்பாட்டினைப் பார்த்து, பை அரவு ஆரம்பூண்ட பரஞ்சுடர் மாடக்கூடல்
ஐயனும் - படத்தையுடைய பாம்பினை ஆரமாகப் பூண்ட பரஞ்சோதியாகிய
நான்மாடக்கூடல் இறைவனும், அணியனாகி அகமகிழ்ந்து - அண்மையனாய்த்
திருவுள்ளம் மகிழ்ந்து, அவனுக்கு ஒன்று செய்ய நன் கருணைபூத்து -
அந்தக்கீரனுக்கு ஒன்று புரியத் திருவருள் கூர்ந்து, திருவுளத்து இதனைத்
தேர்வான் - திருவுள்ளத்தின்கண் இதனைக் கருதுவானாயினன்.

     அணியனாதல் - அவன் உள்ளத்தே விளங்குதல். (5)

     (இ - ள்.) இவனுக்கு இன்னும் இலக்கணம் தெளிகில - இவனுக்கு
இன்னும் இலக்கணம் விளங்கவில்லை; இதனால் - இதனாலே, ஆய்ந்த
நலத்தசொல் - ஆராய்ந்த நன்மையையுடைய சொல்லும், வழூஉச் சொல்
என்பது அறிகிலன் - குற்றமுடைய சொல்லும் இது இது என்பதை
அறியாதவனாயினன்; நவைதீர் கேள்விப் புலத்தவர் யாரைக் கொண்டு -
குற்றமற்ற நூற்கேள்வியின் புலமையோர் யாவரால், இவனுக்குப் போதித்தும்
என்னா - இவனுக்குப் போதிப்போ மென்று, மலைத்தனு வளைத்த முக்கண்
மன்னவன் - மலையை வில்லாக வளைத்த மூன்று கண்களையுடைய சுந்தர
பாண்டியன், உன்னும் எல்லை - நினைத்த பொழுது.

     தெளிகில - விளங்கிற்றில, நலத்த, குறிப்புப் பெயரெச்சம். புலத்தவர் -
புலமை யுடையார். போதித்தும், போதிப்போம்; தன்மைப் பன்மை எதிர்கால
முற்று; பன்மை தலைமை பற்றியது. உன்னினான் அங்ஙனம் உன்னும்
பொழுது என விரிக்க. (6)

     (இ - ள்.) பாலின் நேர்மொழியாள் - பால்போலும்
மொழியினையுடைய உமையம்மையார். பங்கயச் செங்கை கூப்பிச் சொல்வாள்
- தாமரை மலர்போன்ற சிவந்த கரங்களைக் குவித்து வணங்கிக் கூறுவாள்,