அருளிச் செய்வாயாக என்று வேண்டினன்; அனையான் தேற முதனூல்
தன்னை வைத்தனை - அம்முனிவன் தெளியுமாறு முதனூல் அருளினை;
அது தெளிந்த பின்னும் - அம் முதல்நூலைத் தேர்ந்துணர்ந்த பின்னும்,
நித்தனே - அழிவில்லாதவனே, அடியேன் நின் அடி என்று காண்பேன்
என்றான் - அடியேன் நினது திருவடியை என்று காண்பேன் என்று
வினவினன். மற்று, அசை. (12)

     (இ - ள்.) மாகடம்பவனத்தில் - பெரிய கடம்பவனத்தின்கண்,
எம்மைக் கண்டனை இறைஞ்சி - எம்மைக் கண்டு வணங்கி, உள்ளத்து இடம்
பெற யாது வேட்டாய் - நின் உள்ளத்தின்கண் நிரம்ப யாதனை யாதனை
விரும்பினாயோ, அவை எலாம் எம்பால் பெற்று - அவற்றை எல்லாம்
எம்மிடத்துப் பெற்று, திடம்பெற மலயத்து எய்தி இருக்க எனவிடுத்தாய் -
மனஞ்சலியாது பொதியின் மலையிற் சென்று இருக்கக்கடவை என்று
ஏவினாய்; குடம்பெறு முனியும் அங்கே சென்று - கலசமுனியாகிய அவனும்
அங்குச் சென்று, கொடியினோடும் இருக்கின்றான், உலோபா
முத்திரையோடும் இருக்கின்றான்.

     கண்டனை, முற்றெச்சம். அவையெனப் பின் வருதலின் யாது
என்பதனை அடுக்கிக் கொள்க; ஒருமையும் பன்மையும் மயங்கின
வென்றுமாம். இருக்கென அகரம் தொக்கது. (13)

     (இ - ள்.) இனையது உன் திருவுள்ளத்திற்கு இசைந்ததேல் -
இச்செய்தி நினது திருவுள்ளத்துக்குப் பொருந்துவதாயின், அனைய
மாதவனைக் கூவி - அம்முனிவனை அழைத்து, இவற்குக் கேள்வி உணர்த்து
என அணங்குகூற - இந்நக்கீரனுக்குத் தமிழிலக்கணத்தை அறிவுறுத்துவாயாக
என்று இறைவிகூற, இனையநாள் நிகழ்ச்சி எல்லாம் - இத்துணை
நாட்செய்திகளனைத்தையும், மறந்திடாது இன்று சொன்னாய் மறந்திடாது
இன்று கூறினை, அனையதே செய்தும் என்னா - அதனையே செய்வே
மென்று கூறி, ஐயன் அறிவனை நினைந்தான் - இறைவன் அம்முனிவனை
நினைந்தனன்.

     கூவி அவனால் உணர்த்து எனவிரிக்க. பாலினேர் மொழியாளாகிய
அணங்கு என இயைக்க. சொன்னாயென வியந்து என்க. (14)

     (பா - ம்.) * எனைய நாணிகழ்ச்சி.