(இ - ள்.) தன்னை நித்தலும் வழிபடும் தகுதியோர் - தன்னை நாள்
தோறும் வழிபடும் தன்மை யுடையோரும், சாலப் பொன் அளிப்பவர் -
நிறையப் பொருள் கொடுப்போரும், தொடுத்த மற்சரம் இலாப்புனிதர் -
அழுக்காறு அடைதலில்லாத மனத்தூய்மை உடையவரும், சொன்ன சொல்
கடவாதவர் - சொன்ன சொல்லைக் கடவாதவரும் ஆகிய, துகள்தவிர்
நெஞ்சத்து இன்னவர்க்கு - குற்றம் நீங்கிய உள்ளமுடைய இவர் போல்
வார்க்கு, நூல் கொளுத்துவது அறன்என இசைப்ப - நூல் போதிப்பது
அறமென்று கூறுவர் அறிந்தோர்.

     மற்சரம் - மாற்சரியம், அழுக்காறு. (24)

     (இ - ள்.) இவன் எடுத்த மற்சரத்தினால் - இவன் கொண்ட
அழுக்காற்றினால், யாம் உணர்த்தாது - யாம் அறிவுறுத்தாமல், அத்
தவனை விட்டு உணர்த்தினம் எனச் சாற்றினான் - அம்முனிவனை விட்டு
அறிவித்தோம் என்று கூறியருளினான்; கேட்டு - அதனைக் கேட்டு, கவலை
விட்டு - ஐயமொழிந்து, கதிர்கால் நவமணிக் கலம் பூத்தது ஓர் கொடிபுரை
நங்கை - ஒளி வீசும் நவமணிகள் பதித்த அணிகளைப் பூத்ததாகிய ஒரு
கொடிபோன்ற பிராட்டி, அகம் மகிழ்ச்சி கொண்டு இருந்தனள் - மனமகிழ்ச்சி
கொண்டு இருந்தனள்.

     கவலை - முற்றுமுணர்ந்த பெருமான் தான் உணர்த்தாது ஓர்
முனிவனால் உணர்த்தியது என்னை யென்னும் ஐயம். (25)

     (இ - ள்.) கற்ற கீரனும் - அகத்தியர்பால் இலக்கணங் கற்ற நக்கீரனும்,
பின்பு - பின்னர், தான் முன் செய்த கவிகள் முற்றும் ஆய்ந்து - தான்
முன்னே செய்த கவிகள் அனைத்தையும் ஆராய்ந்து, சொல் வழுக்களும்
வழாநிலை முடிபும் உற்று நோக்கினான் - வழூஉச்சொல் முடிபும்
வழாநிலைமுடிபும் ஆகிய இவற்றைச் சிந்தித்துப் பார்த்து, முழுது ஒருங்கு
உணர்ந்தோன் சொற்ற பாடலில் - முற்றும் ஒருசேர உணர்ந்த இறைவன்
கூறியருளிய பாசுரத்தில், அறிவு இன்றி - அறிவில்லாமையினால்,
பொருள்வழுச் சொல்லினேன் என்னா - பொருட் குற்றஞ் சொல்லினேன்
என்று.